امضای دیجیتال در ارزهای دیجیتال به چه معناست؟
وقتی می‌خواهید مقداری بیت کوین بفرستید، کیف پول شما یک تراکنش ایجاد می‌کند و آن را به یک نود در شبکه بیت کوین می‌فرستد و سپس آن را بین دیگر نودهای شبکه منتشر می‌کند.
زمانی که یک تراکنش بیت کوین انجام می‌دهید، باید به هر نود در شبکه بیت کوین ثابت کنید که شما مجاز به خرج کردن آن مقدار وجه هستید.
تراکنش بیت کوین چیست؟
تراکنش، پیامی است حاوی اطلاعاتی درمورد فرستنده، گیرنده، مقدار بیت کوین که باید انتقال داده شود به اضافه کارمزد آن.
بنابراین قبل از ارسال پیام (تراکنش)، شما ملزم به امضای آن هستید. همه تراکنش‌ها قبل از ارسال به شبکه باید امضا شوند.
برای انجام این کار، نرم افزار کیف پول شما مقداری محاسبات ریاضی برای تراکنش انجام می‌دهد و پس از آن با کلید خصوصی، محاسبات ریاضی بیشتری انجام می‌دهد.
نتیجه همه این محاسبات ریاضی، اطلاعات خاصی به نام “امضای دیجیتال” است.
درواقع امضای دیجیتال به شبکه بیت کوین ثابت می‌کند که شما مالک واقعی بیت کوین‌هایی هستید که می‌خواهید آن‌ها را ارسال کنید.
زمانی که درمورد امضای تراکنش‌ها یا امضای دیجیتال صحبت می‌شود، معمولا رسانه‌های اصلی در حوزه مالی اطلاعات زیادی را ارائه نمی‌دهند.
اما این توضیح درواقع چیز زیادی به ما نمی‌گوید. این همه محاسبات جادویی ریاضی مبهم برای چیست؟
“امضای معاملات” دقیقا به چه معناست؟ منظور از “امضا” یا “امضای دیجیتال” چیست؟
با توجه به اینکه امضای دیجیتال جزء مهمی در ارزهای دیجیتال است، نیاز داریم که یاد بگیریم امضای دیجیتال در واقع چه چیزی است، چرا وجود آن ضروری است و چگونه عمل می‌کند!
امضای دیجیتال چیست؟
بیت کوین از رمزنگاری کلید خصوصی برای ایجاد یک “جفت کلید” استفاده می‌کند که دسترسی به بیت کوین‌ها را کنترل می‌کند.
جفت کلید از یک “کلید خصوصی” “private key” و یک “کلید عمومی” “public key” تشکیل شده است.
- کلید خصوصی یک کلید عمومی تولید می‌کند.
- این دو کلید از نظر ریاضی به‌هم مرتبط هستند و اعداد بسیار بزرگی می‌باشند.
- سپس کلید عمومی یک آدرس ایجاد می‌کند که می‌توانید آن را با دیگران به اشتراک بگذارید تا بیت کوین دریافت کنید. آدرس به صورت رشته‌ای از حروف و اعداد نمایش داده می‌شود.
اگر با مفاهیم “کلید خصوصی” و “کلید عمومی” آشنا نیستید، به این معنی است که دوره “مدرسه ارز دیجیتال” را به ترتیب کامل نکرده‌اید و درس‌های قبلی را مطالعه نکرده‌اید. پیشنهاد می‌کنیم به عقب برگردید و مقالات کیف پول را بخوانید.
بنابراین وقتی می‌گویید مقداری بیت کوین دارید، درواقع منظور شما این است:
- بیت کوین‌های شما به یک آدرس خاص متصل هستند.
- این آدرس و مقدار بیت کوین‌های موجود در آن، در دفتر کل بیت کوین که بلاکچین نام دارد ثبت می‌شوند.
- شما دارای یک کلید خصوصی هستید که با محاسبات ریاضی ثابت می‌کند که شما صاحب این آدرس هستید.
- این بدان معنی است که هر بیت کوینی که در این آدرس نگهداری می‌شود، تحت کنترل شماست.
- فقط شما می‌توانید این بیت کوین‌ها را به آدرس دیگری منتقل کنید.
بعد از ارسال بیت کوین‌ها، اگر کلید خصوصی آدرس جدید را نداشته باشید دیگر کنترل بیت کوین‌های منتقل شده را در دست ندارید. شما آن‌ها را به یک مالک جدید ارسال کرده‌اید. (مالک جدید کسی است که کلید خصوصی آدرس جدید را داشته باشد.)
همان‌طور که می‌بینید، اثبات مالکیت بیت کوین وابسته به داشتن یک کلید خصوصی است و تعداد بیت کوین‌های متصل به همه آدرس‌ها در بلاکچین بیت کوین ثبت می‌شود.
بنابراین اگر می‌خواهید بیت کوین‌ها را به آدرس دیگری ارسال کنید، ابتدا باید ثابت کنید که شما مالک واقعی آدرس فعلی بیت کوین‌ها را در اختیار دارد هستید.
این کار چگونه انجام می‌شود؟
به یاد داشته باشید که “آدرس”، تنها یک نمایش تغییر یافته از یک “کلید عمومی” است و کلید عمومی از یک کلید خصوصی خاص ایجاد می‌شود.
این بدان معنی است که هر آدرس به یک کلید عمومی مربوط می‌شود که آن کلید عمومی مرتبط با یک کلید خصوصی است.
کلید عمومی در قالب آدرس نمایش داده می‌شود که خواندن آن نسبت به کلید عمومی آسان‌تر است و می‌تواند به عنوان هویت مالک در نظر گرفته شود.
این بدان معنی است که کلید عمومی شما (که به عنوان آدرس نمایش داده می‌شود)، به عنوان هویت شما در بلاکچین بیت کوین عمل می‌کند.
و کلید خصوصی را می‌توان به عنوان بخشی از اطلاعات در نظر گرفت که به مالک اجازه می‌دهد مالکیت خود را بر کلید عمومی ثابت کند.
بنابراین ارائه کلید خصوصی به عنوان بخشی از تراکنش، راهی ساده است که می‌توانید ثابت کنید شما صاحب آدرس (و کلید عمومی) هستید.
سپس با استفاده از محاسبات ریاضی، هرکسی به راحتی می‌تواند ببیند که کلید خصوصی یک کلید عمومی و کلید عمومی یک آدرس را ایجاد می‌کند.
اما انجام این کار امن نیست. هنگامی که کلید خصوصی شما به طور عمومی شناخته شود، هرکسی می‌تواند به آدرسی که از بیت کوین‌های شما نگهداری می‌کنند دسترسی داشته باشد و حتی آن‌ها را بدزدد!
منظور از دزدیدن این است که هرکسی می‌تواند بیت کوین‌ها را از آدرس فعلی به آدرس دیگری (آدرس خودش) منتقل کند.
پس باید راه بهتری هم وجود داشته باشد!
چگونه می‌توانید ثابت کنید که مالک واقعی یک آدرس (و کلید عمومی) هستید بدون اینکه مجبور باشید کلید خصوصی خود را که متصل به آدرس (و کلید عمومی) است را فاش کنید؟
این کار را می‌توان با ارائه چیزی به نام “امضای دیجیتال” انجام داد.
امضای دیجیتال چیزی است که می‌تواند به تراکنش پیوست شود تا ثابت کند که فرستنده تراکنش واقعی است.
در بیت کوین از امضای دیجیتال استفاده می‌شود تا نشان دهد شما دارای کلید خصوصی مرتبط با آدرس هستید؛ بدون اینکه مجبور باشید کلید خصوصی واقعی مربوط به شبکه بیت کوین را نشان دهید.
هدف از امضای دیجیتال چیست؟
برای اینکه بیت‌کوین‌های موجود در یک آدرس را خرج کنید، باید مالکیت کلید خصوصی را که با کلید عمومی مرتبط با آن آدرس جفت شده است را اثبات کنید.
امضای دیجیتال همان چیزی است که می‌توانید از آن برای اثبات مالکیت استفاده کنید بدون اینکه مجبور به افشای کلید خصوصی خود باشید.
هدف امضای دیجیتال این است که ثابت کند شما صاحب یک آدرس هستید.
برای اینکه ثابت کنید شما مالک یک آدرس هستید، باید ثابت کنید که مالک کلید خصوصی مرتبط با آدرس هستید.
اکنون که یک دیدگاه کلی از چیستی امضای دیجیتال و استفاده از آن داریم، باید یاد بگیریم که چگونه کار می‌کند.
