
هر معاملهای را که مشتریان یک بروکر انجام میدهند، به منزله این است که بروکر در معرض ریسک بازار قرار گرفته است.
ریسک بازار یعنی، ریسک ضرر در موقعیتی که در اثر تغییرات نامطلوب قیمت ایجاد میشود. نحوه پوشش ریسک بروکرها برای مدیریت این موضوع متفاوت است.
از آنجایی که در معاملات، بروکر همیشه طرف مقابل معاملات شما است، یا تصمیم میگیرد معاملات شما را به صورت داخلی انجام دهد، یا به صورت خارجی هجینگ کند. اگر هنوز درسهای قبلی را مطالعه نکردید، پیشنهاد میکنیم آنها را مرور کنید. در ادامه مطلب ترجمه شده اختصاصی توسط ایران بروکر، از وبسایت معتبر babypips در این زمینه را، با هم مطالعه مرور میکنیم.
درباره نحوه پوشش ریسک بروکرها تحقیق کنید!
اصطلاح «هجینگ» به فرآیندی اشاره میکند که در آن بروکر فارکس یک معامله موازی با یک نهاد دیگر (تأمینکننده نقدینگی) ایجاد میکند و با این کار ریسک بازار را کاهش میدهد.
محبوبترین سیاست پوشش ریسک و هجینگ این روزها این است که به جای اینکه بروکر هر معامله را جداگانه هجینگ کند، مجموع ریسک را هجینگ کند.
این روشی است که معاملات جدید قبل از اینکه با معامله دیگری هجینگ شوند، داخلیسازی میشوند.
این سیاست مدیریت ریسک، به مشتریان این فرصت را میدهد که قبل از هجینگ در بازار فارکس اصلی، معاملهشان با معامله دیگری خنثی شود.
- هنگامی که یک مشتری در یک جهت معامله میکند و مشتری دیگری در جهتی مخالف مشتری اول، به این صورت معامله این دو مشتری با هم خنثی یا جبران میشود.
- اما وقتی که مشتریان همه در یک جهت معامله میکنند، ریسک بازار برای بروکر ایجاد میشود. بعد بروکر این ریسک را با هجینگ در بازار اصلی میکند.
محدودیتهای ریسک، که توسط سیاستهای مدیریت ریسک بروکر انجام و سنجیده میشود، حداکثر ریسک بازاری را که یک بروکر میتواند متحمل شود را مشخص میکند.
حداکثر ریسک بازار را که یک بروکر میتواند متحمل شود، محدودیت ریسک که توسط سیاستهای کلی مدیریت ریسک انجام و سنجیده میشود، تعیین میکند.
برای ایجاد این هجینگها، بروکر فارکس مبلغی به عنوان تضمین (مارجین) را نزد طرف مقابل دیگری سپرده میکند. (مشابه وقتی که شما به بروکرتان مارجین پرداخت میکنید.)
مهم است که این نکته را بدانید که بروکر باید به تأمینکنندههای نقدینگیای که با آنها معامله میکند وجهی (مارجین) پرداخت کند. اگر یکی از این تأمینکنندههای نقدینگی ورشکست شود و نتواند مارجین بروکر را بازگرداند، ممکن است بروکر در شرایط خطرناکی قرار بگیرد و نتواند از پس تعهدات مالیاش به مشتریان بر بیاید.
به همین خاطر است که هنگام انتخاب طرف مقابل هجینگ (تأمینکننده نقدینگی) بروکر، قیمتهای رقابتی ارائهشده، درجه اعتبار، کارآمدی خدمات، میزان اطمینان از نظر فناوری، شهرت و وضعیت مالی تأمینکننده نقدینگی را میسنجد.
بروکرهای کوچک ممکن است نتوانند خودشان تأمینکننده نقدینگیشان را انتخاب کنند، زیرا صرفا به خدمات Prime of Prime (PoP) برای محافظت از معاملات متکی هستند و محدود به تأمینکنندههای نقدینگیای هستند که PoP دسترسی به آنها را به بروکر میدهد.
پس توجه به این نکته مهم است که رویه پوشش ریسک یک بروکر، ممکن است به طور کامل ریسک مشتریانش را حذف نکند.
حتما از بروکرتان یک نسخه کتبی از سیاست پوشش ریسکش را بخواهید!

سیاست پوشش ریسک، به شما نشان میدهد که بروکرتان از چه روش و سیستمی برای پوشش ریسک استفاده میکند. همچنین خواهید فهمید که بروکرتان چگونه ریسک خود را مدیریت کرده، با چه تامین کننده مالی کار میکند.
اگر شما این را از بروکر بخواهید، میتوانید اطلاعاتی از فرآیند پوشش ریسک به دست آورید که به شما کمک میکند بدانید بروکرتان چقدر در معرض ریسک بازار قرار دارد.
فراموش نکنید که اگر بروکر شما ورشکت شود، پول شما نیز از دستتان خواهد رفت! در مورد مخاطرات ریسک طرف مقابل قبلا در این درس به طور مفصل صحبت کردهایم.
اگر بروکرتان مایل نیست این جزئیات را فاش کند، وقت آن رسیده که به دنبال بروکر دیگری باشید!
شفافیت، تنها راهی است که بروکر میتواند اعتماد شما را جلب کند.
به هر بروکری که در سیاست پوشش ریسکش شفاف نیست، مشکوک باشید! بروکرها نه تنها موظفند که روشهای مدیریت ریسک خود را توضیح دهند، بلکه باید طرف مقابل پوشش ریسکشان (تأمینکننده نقدینگی) را هم اعلام کنند.
خلاصه
ما تا اینجا مکانیزمهای پایهای نحوه پوشش و مدیریت ریسک بازار که بروکرها از آنها استفاده میکنند را بررسی کردیم.
در چند درس قبل، تعدادی از مفاهیم مدیریت ریسک از جمله: A-Book، B-Book، انواع مختلف C-Book را که پلتفرمهای معاملاتی فارکس و CFD خردهفروشی ممکن است از آنها استفاده کنند، توضیح دادیم.
با توجه به اینکه بروکرها مایلند در سطح بالایی از ابهام و عدم شفافیت فعالیت کنند، امیدواریم توضیح کافی در مورد پشت صحنه نحوه مدیریت ریسک و کسب درآمد بروکرها به شما داده، و در این زمینه روشنگری کافی را کرده باشیم.
حالا شما میدانید که همه بروکرهای خردهفروش فارکس طرف مقابل معامله شما هستند.
بروکر طرف مقابل همه معاملات شما است.
وقتی که یک بروکر معامله شما را اجرا میکند، میتواند:
- معامله شما را به صورت داخلی با معامله مشتریان دیگر خنثی کند ( روش داخلی سازی)
- تجارت شما را به صورت خارجی با تأمینکننده نقدینگی خنثی کند
- معامله شما را خنثی نکند و ریسک بازار را بپذیرد (B-Book)
- بخشی از معامله شما را به صورت خارجی با تأمینکننده نقدینگی خنثی کند و بقیه را B-Book کند (C-Book)
- بیشتر از ۱۰۰٪ ریسک معامله شما را به صورت خارجی با یک تأمینکننده نقدینگی خنثی کند (C-Book)
- معامله شما را خنثی نکند و ریسک بازار را بپذیرد و به صورت خارجی با تأمینکننده نقدینگی هجینگ معکوس انجام دهد (C-Book)
ما چندین روشی را که بروکرها برای مدیریت ریسکشان استفاده میکنند را توضیح دادیم، اما نکته مهم این است که بدانید هر بروکری متفاوت است و هر کدام روش خود برای مدیریت ریسک را دارند.
به یاد داشته باشید که هجینگ و مدیریت ریسک با تامین کننده نقدینگی گران است، و از آنجایی که بروکرها میخواهند سودشان را به حداکثر برسانند، ترجیح میدهند تا حد امکان کمتر پوشش ریسک داشته باشند.
روشهای مدیریت ریسک همچنان در حال به روزرسانیاند و هیچ سیاست و روش استانداردی برای نحوه مدیریت ریسک بروکرهای فارکس وجود ندارد.
معاملهگران ممکن است در مورد بروکرهایی که از روش B-Book استفاده میکنند، ملاحظاتی داشته باشند و فکر کنند که فقط باید با بروکرهایی که A-Book هستند، معامله کنند، اما آنچه در نهایت اهمیت دارد، قیمتگذاری دقیق و کیفیت اجرای سفارشها توسط بروکر است.
بسیار عالی و جامع توضیح دادین
با سپاس از همراهی شما کاربر گرامی
مرود مهم دیگه اینکه .چون کمترین دغدغه ی ترید های قدیمی ایران تحلیل بازار است وحتی این بخش خیلی ساده تره ولی چون به خاطر گفته هاشون یه چیزی منو نگران کرده من از قدیم از تریدر های قدیمی و موفق به فور زیاد شنیدم که شما وقتی در مدت زمان خیلی کوتاه مثلا یک ماه میزان سود خیلی بالایی می کنی مثلا 1,000,000 درصد(البته تریدر های قدیمی و موفق خوب میدونن گرفتن این مقدار سود درمدت کوتاه لااقل برای اونایی که ده هاسال کار می کنند یه چیز عادیه ومشکل اصلی جای دیگست) وقتی نوبت به برداشت سود میشه بروکر ها چه معتبر و چه غیر معتبر چه مشهور و چه گمنام برای ایجاد انحصار در ترید از پرداخت و واریزسود به بهانه های مختلف مثل مالیات و پول شویی و... اجتناب می کنند چون میزان سود بالا در مدت خیلی کم است و دو راه پای تریدر می گذارند که یا بیا برای ما کار کن و سود آوری کن و یا نه تنها سود شما پرداخت نخواهد شد بلکه حق ترید کردن با نام خودتان در این بروکر رو نخواهید داشت .من کل اینترنت رو گشتم هم زبان فارسی و هم سایته های خارجی ولی هیچ اشاره ای به این نکته نشده بود تنها توصیه ای که این تریدر های قدیمی کردن این بود که این میزا ن سود رو باید در مدت زمان خیلی زیادی بدست آورد مثلا یک سال یا دوسال تا آلارم بروکر روی شما فعال نشه و نخواد شما رو انحصار کنه و یا باید با استفاده از روش های مختلف کاری کنی که بروکر شما رو به عنوان تریدر و مشتری پرسودآور در مدت زمان کوتاه نشناسد لااقل اون نرم افزار فیلتر مشتری هایی که بروکر از اون استفاده می کنه شما رو نشناسد
نویسنده عزیز نظر شما راجب مطالب بالا چیه شما به راه حلی رسیدید چطور میشه همچنین مسئله ای رو حل کرد؟؟؟
کاربر گرامی، ترید در فارکس قوانین خاص خودش را دارد. ترید یعنی کسب درآمد متناسب با سرمایه در یک بازه زمانی قابل قبول. وقتی شما در یک مدت بسیار کم سودی کسب میکنید که با مقدار سرمایه شما همخوانی ندارد، از نظر بروکر ممکن است تخلف انجام داده باشید، حالا هر چقدر که شما معامله گر حرفه ای هم باشید! این سبک کسب درآمد مخصوص به کازینوها هست نه فارکس!
با درود فراوان یه مورد دیگه من رفتم بخش قرار دادهای آلپاری در بخش مربوط به قراردادها حساب استاندارد متاسفانه به صراحت گفته شده بود شرکت این حق را دارد که هیچ گونه اطلاعاتی در مورد خط مشی پوشش ریسک فاش نکند یا ارائه دهندگان نقدینگی آن. در واقع خیلی از بروکر های که با ایران کار می کنند سیاستشونو نمی گن پس چطور میشه از سیاست پوشش ریسکشون آگاه شد؟
با سلام. اکثر بروکرها در متن قوانین خود سیاست پوشش ریسک خود را معرفی کردند. با این حال شما به عنوان مشتری نمیتوانید مستقیما به سیاست های سازمانی بروکرها دسترسی داشته باشید و این مورد به شفافیت و اعتبار بروکر بر میگردد که با مشتری صادق باشد یا خیر
یعنی واو کاملترین و جامعترین مبحثی بود که در مورد بروکرها خوندم بیهنایت استفاده کردم با تشکر از زحمات نویسنده
بسیار از رضایت شما خرسندیم.