همان طور که دانستن این نکته مهم است که کجا وارد معامله شویم تا سود بیشتری کنیم، دانستن حدضرر هم اهمیت بالایی دارد.
نمی‌توانید فقط بر اساس سطح فیبو و بدون داشتن علامتی برای خروج از معامله، وارد معامله شوید. حساب کاربری شما در شعله‌های آتش فرو خواهد رفت و شما همیشه فیبوناچی را لعن و نفرین خواهید نمود.
در این درس، چندین تکنیک برای تنظیم حد ضرر هنگامیکه تصمیم می‌گیرید از سطوح قابل اعتماد فیبوناچی استفاده نمایید، یاد می‌گیرید.
اینها راه‌های ساده‌ای برای تنظیم ضرر و منطق نهفته پشت هر روشی هستند.
روش اول: حدضرر را بعد از فیبو بعدی قرار دهید
روش اول این است که حد ضرر خود را بعد از سطح بعدی فیبوناچی تنظیم نمایید.
اگر شما برنامه‌ریزی کرده‌اید که در سطح فیبو 38.2% وارد معامله شوید، حد ضرر را آن بعد از سطح 50% قرار می‌دهید.
اگر احساس کردید که سطح 50% مایل است قیمت را نگه دارد، پس می‌توانید حد ضرر را ماقبل از سطح 61.8% قرار می‌دهید و به همین ترتیب عمل می‌کنید.
ساده است، درسته؟
اجازه دهید نگاه دیگری به نمودار ۴ ساعته یورو به دلار (EURUSD) که به شما در درس فیبوناچی اصلاحی نشان داشتیم، بیاندازیم.
اگر شما در سطح 50٪ فروش کرده بودید، می‌توانستید حد ضرر خود را بعد از سطح فیبو 61.8٪ قرار دهید.
استدلال پشت این روش تنظیم این است که شما معتقدید که سطح 50٪ به عنوان نقطه مقاومت، قیمت را نگه می‌دارد. بنابراین، اگر قیمت برخلاف تصور ما از این نقطه بالاتر رفت، فرضیه معاملاتی شما عملا شکست خورده است.
مشکل با این روش تنظیم حد ضرر این است که کاملاً وابسته به این است که ورود خوبی داشته باشید.
تنظیم حد ضرر بعد از سطح فیبوناچی اصلاحی بعدی، فرض می‌کند که واقعاً اطمینان دارید که ناحیه حمایت یا مقاومت قیمت را باز می‌دارد و همان طور که زودتر اشاره کردیم، استفاده از ابزارهای طراحی دقیق نیست.
اما ممکن است اتفاقی بیفتد و باعث شود بازار یک دفعه دیوانه شود، حدضررتان را بزند و بعد به جهتی که دلخواه شماست ادامه دهد. در این زمان به گوشه‌ای خواهید رفت و سر خود را به دیوار می‌کوبید.
فقط به شما هشدار می‌دهیم که این امر ممکن است گاهی چندین رخ دهد، بنابراین مطمئن شوید که حد ضرر خود را تعیین کرده‌اید و اجازه دهید موقعیت‌های برنده شما در امتداد این روند حرکت کنند.
بهترین حالت ممکن استفاده از این نوع روش حد ضرر برای کوتاه مدت (معاملات کوتاه‌مدت و چندساعته) است.
روش دوم: حدضرر را بعد از نوسان کف/ سقف اخیر قرار دهید
حال، اگر می‌خواهید که کمی امن‌تر باشید، راه دیگر برای تعیین حد ضرر، چیدن آن بعد از کف نوسان (سویینگ کف) و سقف نوسان (سویینگ سقف) اخیر می‌باشد.
برای مثال وقتی که روند رو به بالا است و می‌توانید خرید انجام دهید، حدضرر را دقیقا زیر آخرین کف نوسان تعیین کنید که به عنوان یک سطح حمایت احتمالی عمل می‌کند.
و وقتی که قیمت رو به پایین است و می‌خواهید فروش انجام دهید، حدضرر را دقیقا بالاتر از سقف نوسان تعیین کنید که به عنوان سطح مقاوت احتمالی عمل می‌کند.
این نوع از جایگذاری حدضرر فضای بیشتری برای تنفس به تجارت شما می‌دهد و به شما شانس بهتری خواهد داد تا بازار در جهت منفعت شما گام بردارد.
اگر قیمت بازار از نوسان سقف و نوسان کف بالاتر رفت، ممکن است اشاره به آن باشد که تغییر روند قبلاً رخ داده است. این بدین معناست که ایده یا چیدمان معامله شما باطل شده است و برای ورود به بازار خیلی دیر شده است.
تنظیم حد ضررهای بزرگ‌تر احتمالاً بهترین حالت برای معاملات دراز مدت و نوسان‌گیری باشد. همچنین می‌توانید این کار را با روش «مقیاس‌دهی موقعیت، که بعداً توضیح داده خواهد شد، ترکیب نمایید. همچنین باید به یاد داشته باشید که با حد ضرر بزرگ‌تر، اندازه موقعیت خود را باید متناسب با آن تنظیم کنید.
اگر تمایل دارید با همان اندازه موقعیت خرید و فروش انجام دهید، ممکن است زیان زیادی متحمل شوید، به خصوص اگر در یکی از سطوح فیبو قبلی وارد شوید.
این نیز می‌تواند منجر به نسبت‌های سود به ضرر نامطلوبی شود، همان طور که ممکن است حد ضرر گسترده‌ای داشته باشید که با سود احتمالی شما متناسب نباشد.
پس راه بهتر کدام است؟
حقیقت این است که درست مانند ترکیب ابزار فیبوناچی اصلاحی با حمایت و مقاومت، خطوط روند، و الگوهای شمعی برای پیدا کردن ورود بهتر، این امر می‌تواند بهترین استفاده از دانش شما از این ابزارها برای تجزیه و تحلیل محیط فعلی به منظور کمک به شما برای برگزیدن نقطه خوب حد ضرر باشد.
تا آنجا که ممکن است، نباید فقط منحصر به نقاط حمایت و مقاومت سطوح فیبوناچی به عنوان پایه‌ای برای تعیین حد ضرر تکیه نمایید.
به یاد داشته باشید، جایگذاری حد ضرر چیز مطمئنی نیست، اما اگر بتوانید احتمالات را با ترکیب چندین ابزار بیشتر کنید، می‌تواند به شما در تعیین نقطه خروج بهتر، فضای معاملاتی بیشتر برای نفس کشیدن، و احتمالاً نسبت سود به زیان بهتر کمک کند.
خلاصه‌ای از ابزار فیبوناچی
سطوح اصلاحی فیبوناچی کلیدی که چشم‌ها باید همواره به آن خیره باشند، این مواردند:
23.6٪
38.2٪
50.0٪
61.8٪
76.4٪
به نظر می‌رسد بیشترین ورزن را سطوح 38.2٪، 50.0٪ و 61.8٪ دارند.
به طور معمول اینها سطوح در تنظیمات پیش فرض هر نرم افزار فیبوناچی گنجانده می‌شوند. اگر نرم افزار تجاری شما دارای ابزار فیبو نباشد (جای نگرانی نیست) ماشین حساب فیبوناچی داریم که تمام کارها را برای شما انجام می‌دهد.
معامله‌گران از سطوح اصلاحی فیبوناچی به عنوان حمایت و مقاومت احتمالی استفاده می‌کنند. از آنجایی که بسیاری از معامله‌گران این سطوح را شدیدا زیرنظر دارند و سفارش‌های خرید و فروش خود را روی آنها برای وارد کردن تجارت یا جایگذاری حد ضرر انجام می‌دهند، این سطوح حمایت و مقاومت ممکن است خود به خود عمل کنند.
سطوح حمایت و مقاومت ممکن است به پیشگویی تبدیل شوند. سطوح فیبوناچی گسترشی کلیدی 38.2٪، 50٪، 61.8٪، 100٪، 138.2٪ و 161.8٪ هستند.
معامله‌گران از سطوح گسترش فیبوناچی به عنوان مناطق احتمالی حمایت و مقاومت برای تعیین اهداف سود استفاده می‌کنند.
تکرار می‌کنم، از آنجا که بسیاری از معامله‌گران این سطوح را زیرنظر دارند و سفارشات خرید و فروش را برای کسب سود روی آنها قرار می‌دهند، این سطوح به خاطر توقعات خیلی از معامله‌گران اکثرا ممکن است به انتهای حرکت روند تبدیل شوند.
به منظور استفاده از سطوح فیبوناچی روی نمودارتان، نیاز به شناسایی نقاط کف نوسان یا سویینگ کف و سقف نوسان یا سویینگ سقف دارید. نوسان سقف (swing high) شمعی با حداقل دو سقف پایین‌تر در چپ و راست در طرفینش است. سویینگ کف (swing low) شمعی با حداقل دو کف شمع چپ و راست بالاتر در طرفینش است.
از آنجا که بسیاری از معامله‌گران از ابزار فیبوناچی استفاده می‌کنند، این سطوح تمایل به تبدیل به سطوح حمایتی و مقاومتی قابل اطمینان یا نواحی مورد علاقه می‌شوند.
هنگام استفاده از ابزار فیبوناچی، اگر این ابزار را با دیگر سطوح حمایت و مقاومت، خطوط روند و الگوهای کندل استیک (جهت تعیین نقاط ورود و حدضرر) ترکیب کنید، احتمال موفقیتتان در معاملات بالاتر می‌رود.
