“ذخیره رمزارزها” به چه معناست؟
اگر آشنایی چندانی با دنیای رمزارزها نداشته باشید، احتمالا این سوال به ذهن شما نیز خطور کرده است که “بیت کوین و ارزهای دیجیتال در کجا ذخیره می‌شوند؟”
یک تصور غلط و رایج درمورد کیف پول‌های ارزدیجیتال این است که آن‌ها ارزهای دیجیتال را ذخیره می‌کنند.
درمورد بیت کوین این بدان معنی است که برخی از مردم معتقدند که کیف پول بیت کوین، درواقع حاوی بیت کوین است و آن را ذخیره می‌کند.
اما این اشتباه است!
یک کیف پول فیزیکی در دنیای واقعی از پول‌های نقد شما نگهداری می‌کند اما یک کیف پول ارز دیجیتال، بیت کوین‌های شما را نگه نمی‌دارد.
درواقع نمی‌تواند این کار را انجام دهد.
اما چرا؟
زیرا برخلاف پول نقد، بیت کوین به صورت فیزیکی وجود ندارد.
بیت کوین فقط مجموعه‌ای از اعداد است!
بیت کوین‌ها در یک دفتر کل که همان بلاکچین بیت کوین است، با اعداد نشان داده می‌شوند.
زمانی که می‌گوییم: “من ۳ واحد بیت کوین دارم”، معنای آن این است که می‌توانیم به بلاکچین بیت کوین (که عمومی است) نگاه کنیم، آدرس خود (که توسط کیف پول بیت کوین ایجاد شده است) را جستجو کنیم و ببینیم که ۳ بیت کوین مرتبط با این آدرس داریم.
یک راه مفید برای درک نحوه عملکرد کیف پول بیت کوین وجود دارد! شما می‌توانید تصور کنید یک کیف پول واقعی دارید که پول نقد را در خود جای نمی‌دهد بلکه فقط یک کارت بانکی در آن وجود دارد.
همانطور که می‌دانید کارت بانکی یک کارت پرداخت است که برای خرید کالا یا خدمات مورد استفاده قرار می‌گیرد که هنگام استفاده مستقیما از حساب جاری پول کم می‌شود.
مقدار پولی که می‌توان با یک کارت بانکی خرج کرد، به موجودی حساب شما بستگی دارد.
بنابراین هنگامی که در یک فروشگاه مواد غذایی هستید، در زمان پرداخت صورتحساب کیف پول خود را را بر می‌دارید، سپس کارت بانکی خود را بیرون می‌آورید و آن را در دستگاه کارت‌خوان می‌کشید.
سپس صندوق‌دار از شما می‌خواهد رمز کارت خود را به عنوان تایید وارد کنید.
با وارد کردن رمز عبور شما ثابت می‌کنید که شما مالک آن کارت هستید و اجازه می‌دهید که وجه از حساب جاری شما کم شود.
همانطور که واضح است پول شما در کارت بانکی ذخیره نمی‌شود بلکه کارت بانکی به شما امکان می‌دهد تا به وجوه موجود در حساب‌تان دسترسی داشته باشید و با در دست داشتن پین خود، ثابت می‌کنید که شما مالک حساب جاری هستید و می‌توانید وجوه موجود در حساب را خرج کنید.
حساب جاری شما بخشی از دفتر دیجیتال بانک است. بنابراین خرج کردن وجوه شما به این معنی است که پول از حساب شما به حساب دیگری منتقل می‌شود.
در مثال قبل، پول از حساب شما کم و به حساب بانکی فروشگاه مواد غذایی منتقل می‌شود.
اگر درمورد آن دقیق‌تر فکر کنید، متوجه خواهید شد که کیف پول شما تنها از کارت بانکی شما نگهداری می‌کند و نه از پول‌های موجود در حساب بانکی‌تان.
و این کارت بانکی شماست که امکان دسترسی به پول‌هایتان را برای شما فراهم می‌کند.
به عنوان مثال، “تومان” به‌طور فیزیکی در کارت‌های بانکی شما وجود ندارد. اما کارت بانکی به شما امکان دسترسی به “تومان”هایی که در حساب خود دارید را می‌دهد.
پول شما در کارت بانکی شما ذخیره نمی‌شود.
از آن‌جایی که پول شما دیجیتال (یا الکترونیکی) است، با اعداد ثبت شده در دفتر کل دیجیتال (پایگاه داده) نمایش داده می‌شوند که همان موجودی حساب شما هستند. این دفتر کل در سرور بانک شما ذخیره شده است.
اگر کارت بانکی شما گم شود یا به‌طور تصادفی بشکند، شما پول‌های خود را از دست نمی‌دهید.
یک کیف پول ارزدیجیتال نیز با همین سیستم اما کمی متفاوت‌تر کار می‌کند.
آدرس بیت کوین همانند همان شماره حساب در حساب جاری است. از طریق آدرس بیت کوین می‌توانید بیت کوین دریافت کنید و سپس آن‌ها را به دیگر آدرس‌ها ارسال کنید.
یک کیف پول ارز دیجیتال، به‌جای نگهداری از کارت بانکی، چیزی به نام “کلید خصوصی” را در خود جای می‌دهد.
بنابراین یک کیف پول دیجیتال، بیت کوین‌ها را ذخیره نمی‌کند بلکه از کلیدهای خصوصی نگهداری می‌کند.
کلید خصوصی رشته‌ای از ارقام است که مانند یک کارت بانکی عمل می‌کند. به این معنا که اگر شما آن را در اختیار داشته باشید، به یک آدرس خاص دسترسی دارید و می‌توانید هر مقدار بیت کوینی را که به آن متصل است، خرج کنید.
درست همانند در اختیار داشتن یک کارت بانکی و دانستن رمز عبور آن که ثابت می‌کند شما مالک آن حساب هستید، یک کلید خصوصی اثبات می‌کند که شما مالک یک آدرس بیت کوین هستید.
همان طور که یک حساب جاری، بخشی از یک دفتر کل دیجیتال است که تراکنش‌های تمام حساب‌های مشتریان بانک را پیگیری می‌کند، آدرس بیت کوین نیز بخشی از یک دفتر کل دیجیتال بزرگ است که تمام تراکنش‌های بیت کوین را که از تمام آدرس‌های بیت کوین انجام می‌شوند پیگیری می‌کند. این دفتر کل دیجیتال همان بلاکچین بیت کوین است.
بیت کوین به‌جای رمز عبور به امضای دیجیتال متکی است.
ایجاد یک امضای دیجیتال به این صورت است که دارنده کلید خصوصی می‌تواند به تراکنش بیت کوین اجازه دهد تا انجام شود که به معنای انتقال بیت کوین از آدرس فرستنده به گیرنده است. این انتقال به طور دائم در بلاکچین ثبت می‌شود.
البته این قیاس خوبی نیست به این دلیل که تفاوت‌های فنی در نحوه انتقال پول بین این دو (پول و بیت کوین) وجود دارد اما نکته این است که بیت کوین در کیف پول ذخیره نمی‌شود. بیت کوین‌ها به آدرس‌هایی اختصاص داده می‌شوند که در زنجیره بلاکچین بیت کوین ثبت شده‌اند.
کیف پول ارزهای دیجیتال، بیت کوین‌های شما را ذخیره نمی‌کند بلکه دسترسی به بیت کوین‌های شما را امکان‌پذیر می‌کند.
کیف پول، وظیفه مدیریت کلیدهای خصوصی را برعهده دارد که به شما امکان دسترسی به آدرسی را می‌دهد که در آن بیت کوین‌های شما ذخیره شده است.
چیزی که شما دارید یک کلید خصوصی است که به شما مجوز اثبات مالکیت یک آدرس را می‌دهد و می‌توانید بیت کوین‌های مرتبط با یک آدرس را خرج کنید.
بیت کوین‌هایی را در نظر بگیرید که به یک آدرس اختصاص داده می‌شوند. اطلاعات مربوط به آن در بلاکچین (دفتر کل) ثبت می‌شود و شما برای اینکه بتوانید قفل بیت کوین‌ها را باز کرده و آن‌ها را به آدرس دیگری منتقل کنید، به کلید خصوصی مرتبط با آدرس فعلی نیاز دارید.
مقایسه ذخیره بیت کوین و ذخیره پول
| بیت کوین‌های شما در آدرس بیت کوین شما ذخیره می‌شود. | پول شما در شماره حساب شما ذخیره می‌شود. |
| کیف پول ارز دیجیتال شما دارای کلید خصوصی است که امکان دسترسی به آدرس بیت کوین را برای شما فراهم می‌کند. | کیف پول شما دارای کارت بانکی است که اجازه دسترسی به حساب‌تان را به شما می‌دهد. |
| موجودی حساب با بیت کوین‌های موجود در کیف پول‌تان تعیین می‌شود و تراکنش‌ها در بلاکچین بیت کوین ثبت می‌شوند. | موجودی حساب با ارز فیات محلی شما تعیین می‌شود و تراکنش‌ها در پایگاه داده بانک ثبت می‌شوند. |
| کلید خصوصی توسط کیف پول تولید می‌شود. | کارت بانکی همراه با رمز عبور، توسط بانک شما صادر می‌شود. |
