دارایی تحت مدیریت (AUM) چیست؟ آنچه باید در مورد AUM بدانید

دارایی تحت مدیریت (AUM) یکی از مفاهیم کلیدی در بازارهای سرمایه است که به مجموع ارزش دارایی‌هایی اشاره دارد که یک شرکت یا مشاور مالی برای مشتریان خود مدیریت می‌کند. AUM به عنوان یک شاخص مهم در ارزیابی عملکرد و اعتبار شرکت‌های مالی به شمار می‌رود و می‌تواند تأثیر زیادی بر تصمیمات سرمایه‌گذاران داشته باشد. در این مقاله از ایران بروکر، به بررسی مفهوم AUM، روش‌ محاسبه آن، تأثیراتش بر بازار و همچنین اهمیت آن برای سرمایه‌گذاران خواهیم پرداخت. همچنین، به فرصت‌هایی که این شاخص در زمینه مدیریت دارایی‌ها بوجود می‌آورد خواهیم پرداخت تا درک بهتری از این مفهوم به دست آوریم.

دارایی تحت مدیریت (AUM) چیست؟

دارایی تحت مدیریت (AUM) ارزش دارایی‌های تحت مدیریت یک صندوق یا شرکت سرمایه‌گذاری است. هنگام ارزیابی یک شرکت یا صندوق سرمایه‌گذاری، علاوه بر عملکرد مدیریت، شاخص AUM نیز بررسی می‌شود. هنگام محاسبه AUM، برخی از مؤسسات مالی سپرده‌های بانکی، صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک و پول نقد را نیز لحاظ می‌کنند، در حالی که برخی دیگر فقط سرمایه‌های تحت مدیریت سرمایه‌گذاران را در نظر می‌گیرند.

AUM مجموع ارزش بازارِ همه سرمایه‌گذاری‌هایی است که توسط یک صندوق، یک شرکت سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر، یک کارگزاری یا مشاور سرمایه‌گذاری مدیریت می‌شود. هنگامی که یک سرمایه گذار ۵۰۰ هزار دلار سرمایه در یک صندوق سرمایه گذاری مشترک دارد، آن وجوه بخشی از کل AUM مجموعه وجوه است. مدیر صندوق می‌تواند با استفاده از کلیه وجوه سرمایه‌گذاری شده بدون کسب مجوزهای خاص، سهام را طبق هدف سرمایه‌گذاری خرید و فروش کند.

دارایی‌های تحت مدیریت شامل میزان سرمایه‌ای است که مدیر سبد می‌تواند برای انجام معاملات برای یک مشتری (یا همه مشتریان) استفاده کند. یک سرمایه گذار ممکن است به یک مقدار AUM شخصی حداقلی نیاز داشته باشد تا واجد شرایط یک نوع سرمایه گذاری، مانند صندوق پوشش ریسک باشد تا اطمینان حاصل شود که مشتری می‌تواند در برابر نوسانات منفی بازار مقاومت کند. AUM یک سرمایه گذار می‌تواند با ثروت خالص آنها مطابقت داشته باشد و ممکن است نوع خدمات دریافتی از یک مشاور مالی یا شرکت کارگزاری را تعیین کند.

سرمایه‌گذاران اغلب جریان ورودی سرمایه بالاتر و AUM بالاتر یک موسسه مالی را به عنوان شاخص‌های مثبت مدیریت سرمایه آن در نظر می‌گیرند.

نحوه محاسبه AUM

محاسبه دارایی‌های تحت مدیریت یا AUM در بین شرکت‌ها متفاوت است و به جریان پول سرمایه گذار در داخل و خارج از صندوق بستگی دارد. عملکرد دارایی، افزایش ارزش سرمایه و سود سهام سرمایه گذاری مجدد، AUM یک صندوق را افزایش می‌دهد. دارایی‌های تحت مدیریت همچنین زمانی افزایش می‌یابد که مشتریان جدید جذب یک صندوق می‌شوند. کاهش AUM نیز در پی از دست دادن ارزش بازار یا عملکرد منفی دارایی‌ها، بسته شدن صندوق‌ها و کاهش جریان‌های ورودی سرمایه‌گذاران رخ می‌دهد.

AUM حاصل کل ارزش بازار تمام دارایی‌هایی است که یک مدیر پرتفوی به نمایندگی از مشتریان مدیریت می‌کند. این شاخص شامل طیف متنوعی از ابزارهای سرمایه گذاری مانند سهام، اوراق قرضه، صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک، ETF ها، معادل‌های نقدی و سایر اوراق بهادار است.

فرآیند محاسبه AUM مستلزم شناسایی و ارزش‌گذاری تمام دارایی‌هایی است که در پرتفوی مشتری نگهداری می‌شود، با در نظر گرفتن عواملی مانند قیمت فعلی بازار، ارزش منصفانه و هرگونه تبدیل ارز لازم‌الجرا. به همین خاطر، شاخص AUM دائماً در نوسان است. هنگامی که ارزش بازار همه دارایی‌ها مشخص شد، همه آنها با هم جمع می‌شوند تا AUM به دست آید.

مقررات AUM و SEC

کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) شرکت‌هایی با AUM بین ۲۵ تا ۱۱۰ میلیون دلار را ملزم می‌کند که در SEC ثبت نام کنند. SEC بازارهای مالی را تنظیم می‌کند تا از عملکرد صحیح آن اطمینان حاصل نماید. توجه به این نکته مهم است که رگولاتورهای اوراق بهادار بر مشاورانی که تا سقف ۱۰۰ میلیون دلار سرمایه را اداره می‌کنند، اختیار دارند. مشاورانی که دارایی‌های تحت مدیریت آنها زیر ۱۰۰ میلیون دلار است ملزم به ثبت نام در تنظیم کننده اوراق بهادار ایالتی هستند که محل اصلی کسب و کار آنها در آن واقع شده است.

اگر دارایی‌های تحت مدیریت یک مشاور ثبت شده در رگولاتوری ایالتی به آستانه ۱۰۰ میلیون دلار برسد، می‌تواند در SEC ثبت نام کنند. با این حال، اگر AUM آنها از ۱۱۰ میلیون دلار فراتر برود، ثبت نام در SEC معمولاً اجباری است.

دارایی تحت مدیریت (AUM) و ساختار کارمزد

AUM می‌تواند در هنگام محاسبه کارمزدهای مدیریت پرتفوی مورد توجه قرار گیرد. بسیاری از محصولات سرمایه گذاری کارمزدهای مدیریت پرتفوی را به عنوان درصد ثابتی از AUM دریافت می‌کنند. مشاوران مالی نیز درصدی از دارایی‌های شخصی تحت مدیریت را از مشتریان به عنوان کارمزد دریافت می‌کنند.

رابطه بین AUM و کارمزدهای مدیریت سرمایه چندان ساده و سرراست نیست. به عنوان مثال، شاید اینطور فرض کنید که با افزایش AUM، کارمزدهای کسب‌شده توسط مدیران سرمایه گذاری نیز افزایش می‌یابد. این امر به این خاطر است که کارمزدهای مدیریت معمولاً به عنوان درصدی از AUM محاسبه می‌شود، به این معنی که AUM بالاتر منجر به درآمد بیشتر کارمزد برای مدیر می‌شود.

با این حال، توجه به این نکته ضروری است که ساختار کارمزدها در محصولات مختلف سرمایه گذاری به شدت متفاوت است. به عنوان مثال، صندوقی که به طور فعال مدیریت می‌شود ممکن است به دلیل مدیریت فعال و تحقیقات مورد نیاز، کارمزد بیشتری نسبت به وجوهی که به صورت غیرفعال مدیریت می‌شوند، دریافت کند.

استثنای دیگر در این مورد مشتریان بزرگ و سازمانی است. مشتریان سازمانی ممکن است نسبت به مشتریان خرده‌فروشی نرخ کارمزد پایین‌تری را به دلیل اندازه سرمایه‌ بزرگ‌تر و قدرت چانه‌زنی خود در نظر بگیرند. شرکت‌های مدیریت سرمایه نیز ممکن است به طور فعال هزینه‌های خود را کاهش دهند تا سرمایه‌گذاران بزرگ را جذب کنند؛ بنابراین، AUM بالاتر همیشه به معنای کارمزد بالاتر نیست، حداقل زمانی که صحبت از یک درصد ثابت باشد.

AUM و استراتژی مدیریت سرمایه گذاری

یکی از اهداف نهایی شرکت‌های سرمایه گذاری افزایش AUM آن‌ها است. این یعنی که شرکت وجوه بیشتری برای سرمایه گذاری در اختیار دارد که به رشد بالقوه آن در آینده کمک می‌کند. همچنین یک استراتژی کلیدی، بازاریابی است که با هدف افزایش آگاهی از قابلیت‌ها، تخصص و سابقه مدیر سرمایه گذاری انجام می‌شود.

استراتژی‌های جذب مشتری نیز اگرچه لزوماً به تجزیه و تحلیل مالی وابسته نیستند، اما در رشد AUM نقش دارند. شرکت‌های سرمایه‌گذاری می‌توانند به منظور رشد AUM خود، به شناسایی و جذب مشتریان جدیدی که با بازار هدف و اهداف سرمایه‌گذاری آن‌ها مطابقت دارند، بپردازند.

توسعه محصول و متمایز بودن نیز یکی دیگر از راه‌های رشد AUM است. این استراتژی شامل توسعه محصولات و سرمایه‌گذاری‌های نوآورانه است که به روندهای در حال تحول بازار، ترجیحات سرمایه‌گذاران و الزامات مقرراتی می‌پردازد. به عنوان مثال، استیت استریت (State Street)، که در مثال زیر به آن خواهیم پرداخت، در گزارش سالانه ۲۰۲۳ خود با عنوان “State Street Alpha” اشاره می‌کند، یک پلتفرم معماری که برای تفسیر داده‌ها در مقیاس بزرگ استفاده می‌شود.  محصولات جدیدی مثل این می‌تواند به یک شرکت کمک کند تا سرمایه‌های جدیدی را از مشتریان جدید یا قدیمی خود جذب کند.

البته AUM بالاتر همیشه بهتر نیست. AUM بالا موفقیت مالی شرکت سرمایه‌گذاری را تضمین نمی‌کند. ضمن اینکه AUM پایین ممکن است نسبت ریسک به ریوارد بهتری داشته باشد زیرا سرمایه‌گذاران کمتری از فرصت بهره می‌برند.

AUM و روانشناسی سرمایه گذار

روانشناسی سرمایه گذار بر روی نوسانات دارایی تحت مدیریت (AUM) نقش دارد. در طول دوره‌های خوش‌بینی و دیدگاه صعودی بازار، سرمایه‌گذاران ممکن است سرمایه بیشتری را به ابزارهای سرمایه‌گذاری اختصاص دهند که منجر به افزایش AUM برای مدیران شرکت سرمایه‌گذاری می‌شود. برعکس، در زمان بدبینی و احساسات نزولی، سرمایه‌گذاران ممکن است وجوه خود را برداشت کنند یا دارایی‌ها را مجدداً به پناهگاه‌های امن تخصیص دهند که منجر به کاهش AUM می‌شود.

رفتار گله‌ای نیز می‌تواند یک عامل تاثیرگذار باشد. به عنوان مثال، سرمایه‌گذاران مبتدی ممکن است ندانند از کجا شروع کنند. آن‌ها ممکن است فکر کنند که سرمایه گذاری در صندوق‌ها یا شرکت‌های سرمایه گذاری جهانی که بالاترین AUM را دارند، بهترین و امن‌ترین راه است. اگرچه این طرز فکر تا حدی می‌تواند درست باشد، اما می‌تواند منجر به چرخه خطرناکی ‌شود که در آن سرمایه‌گذاران کورکورانه از یکدیگر پیروی می‌کنند و نه بر اساس تحلیل بنیادی، بلکه صرفاً به این دلیل که این کاری است که دیگران انجام می‌دهند، آن را تکرار کنند.

نمونه‌ای از AUM

صندوق ای‌تی‌اف SPDR S&P 500 یک صندوق قابل معامله در بورس است. ETF صندوقی است که حاوی چندین سهام یا اوراق بهادار است که با یک شاخص (مثلاً S&P500) مطابقت دارند یا منعکس‌کننده آن هستند. در تاریخ ۳۱ می ۲۰۲۴، NAV ‌این صندوق ۵۲۲ دلار به ازای هر سهم بود و کل دارایی‌های تحت مدیریت یا AUM آن نیز ۵۲۶ میلیارد دلار بود.

در همین حال، شرکت مدیریت سرمایه State Street Global Advisors سایر صندوق‌ها را نیز مدیریت می‌کند. در پایان سال ۲۰۲۳، این شرکت سرمایه‌گذاری جهانی دارای ۴.۱ تریلیون دلار دارایی تحت مدیریت (AUM) بود و چهارمین رتبه در بین تمام شرکت‌های سرمایه‌گذاری را به خود اختصاص می‌داد.

چه عواملی می‌توانند بر دارایی تحت مدیریت (AUM) تأثیر بگذارند؟

عوامل مختلفی مانند نوسانات بازار، عملکرد دارایی‌ها، جذب یا خروج سرمایه‌گذاران و تغییرات اقتصادی می‌توانند بر AUM تأثیر بگذارند.

 AUM چگونه بر کارمزدهای مدیریت سرمایه تأثیر می‌گذارد؟

معمولاً شرکت‌های سرمایه‌گذاری کارمزدهای مدیریتی را به عنوان درصدی از AUM محاسبه می‌کنند؛ بنابراین، افزایش AUM می‌تواند منجر به افزایش درآمدهای مدیران شود.

آیا AUM فقط مربوط به صندوق‌های سرمایه‌گذاری است؟

خیر، دارایی تحت مدیریت (AUM) می‌تواند برای هر نوع شرکتی که دارایی‌ها را مدیریت می‌کند، از جمله صندوق‌های سرمایه‌گذاری، شرکت‌های بیمه، و مشاوران مالی نیز کاربرد داشته باشد.

جمع بندی

دارایی تحت مدیریت (AUM) ارزش بازار تمام دارایی‌هایی است که توسط یک شرکت سرمایه‌گذاری یا یک صندوق به نمایندگی از مشتریان مدیریت می‌شود. AUM نه تنها نشان‌دهنده اندازه و قدرت یک شرکت سرمایه‌گذاری است، بلکه می‌تواند تأثیر مستقیم بر هزینه‌ها، حق‌الزحمه‌ها و استراتژی‌های سرمایه‌گذاری آن داشته باشد. افزایش AUM معمولاً به معنای اعتماد بیشتر سرمایه‌گذاران و توانایی بهتر در جذب منابع مالی جدید است، در حالی که کاهش آن می‌تواند به چالش‌های جدی برای شرکت‌ها منجر شود. به طور کلی، درک مفهوم AUM و تأثیرات آن بر بازار سرمایه، برای سرمایه‌گذاران و مدیران مالی ضروری است تا تصمیمات بهتری اتخاذ کنند و از فرصت‌ها و چالش‌های موجود بهره‌ ببرند.

سوالات متداول