انواع سفارشات در فارکس | بای استاپ، سل استاپ، بای لیمیت و سل لیمیت

یکی از مهمترین اصطلاحاتی که تازه‌کاران در بازار فارکس و سایر بازارهای مالی باید یاد بگیرند دستورات یا Orders آن بازار است. شما باید مطمئن شوید که به انواع دستورها در بازار فارکس مسلط هستید. عدم تسلط به این دستورات ممکن است ضررهای جبران‌ناپذیری به شما وارد نماید.

مهمترین دستور‌های بازار سل استاپ، بای استاپ، سل لیمیت و بای لیمیت است. به علاوه باید شما به استاپ لاس و تیک پرافیت هم مسلط باشید. نگران نباشید. در انتهای این مقاله با انواع این سفارشات در فارکس آشنا خواهید شد.

انواع سفارشات در فارکس

در بازار فارکس، چندین نوع سفارش وجود دارد که برخی از آن‌ها توسط تمامی کارگزاری‌ها یا همان بروکرها ارائه می‌شوند و برخی دیگر، ممکن است کمتر رایج باشند. به‌طور کلی، انواع سفارشات در فارکس به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

• سفارش بازار (Market Order): سفارشی که بلافاصله بر اساس قیمتی که توسط بروکر ارائه شده اجرا می‌شود و در دو دسته قرار می‌گیرد.
• سفارشات محدود (Limit Orders): سفارشی که اجرای آن در زمان دیگر و با قیمتی که شما تعیین می‌کنید، انجام خواهد شد و به چهار دسته‌بندی قرار دارد.
• سفارشات توقف (Stop Order): استاپ اوردرها، برای خرید بالاتر از قیمت فعلی بازار یا فروش زیر قیمت فعلی بازار با قیمت خاصی قرار داده می‌شوند.

سفارشات بازار: دستور خرید یا فروش مستقیم

اگر می‌خواهید مستقیما چیزی را بخرید یا بفروشید و به نظر شما قیمت فعلی قیمت مناسبی است لازم نیست کار پیچیده‌ای انجام دهید! در بهترین بروکر ایرانی ثبت نام کنید و مراحل زیر را دنبال کنید. کافیست حجم مورد نظر خود را انتخاب کنید و روی دکمه‌ی خرید یا فروش کلیک کنید! نرم افزار معاملاتی شما فوراً دستور خرید را در آن قیمت اجرا می‌کند. سفارشات بازار یکی از رایج‌ترینی انواع سفارشات در فارکس است که توسط معامله‌گران استفاده می‌شود.

شرایط بازار ممکن است باعث ایجاد اختلاف بین قیمتی که مشاهده می‌کنید و قیمتی که سفارش شما در نهایت با آن اجرا می‌گردد (یا به اصطلاح پُر شدن)، شود.
زمانی که سفارش بازار ثبت می‌کنید، هیچ کنترلی روی قیمت نهایی اجرای سفارش ندارید؛ این قیمت بسته به نوسانات بازار ممکن است متفاوت باشد.

سفارشات محدود: بای لیمیت و سل لیمیت

لیمیت اردرها یکی از انواع سفارشات در فارکس هستند که برای خرید زیر قیمت فعلی بازار یا فروش بالای قیمت فعلی بازار با قیمت خاصی قرار داده می‌شود. به عنوان مثال، جفت ارز یورو به دلار (EURUSD) در حال حاضر در 1.2050 معامله می‌شود. می‌خواهید اگر زمانی قیمت به 1.2070 رسید آن جفت ارز را بفروشید. می‌توانید در مقابل مانیتور خود بنشیند و صبر کنید تا قیمت به 1.2070 برسد و سپس در آن نقطه روی دستور فروش کلیک کنید. یا اینکه می‌توانید یک دستور سل لیمیت (Sell Limit) در 1.2070 تنظیم کنید.

آنگاه می‌توانید از کامپیوتر خود فاصله بگیرید و در کلاس خوشنویسی شرکت کنید! اگر قیمت تا 1.2070 بالا رود، نرم افزار معاملاتی به طور خودکار دستور فروش را در قیمت مد نظر شما اجرا خواهد کرد. شما زمانی باید از این نوع دستور استفاده کنید که فکر می‌کنید وقتی قیمت به رقم تعیین شده توسط شما رسید، روند حرکتی معکوس خواهد شد!

دستور بای لیمیت Buy limit هم دقیقا همین است با این تفاوت شما یک قیمت را پایین‌تر از قیمت فعلی مشخص می‌کنید و هر زمان قیمت به آن‌جا رسید به طور خودکار برای شما یک معامله خرید باز خواهد شد! این نیز مخصوص جایی است که شما بر اساس تحلیلتان اعتقاد دارید اگر قیمت به این ناحیه رسید برخواهد گشت. در ادامه به بررسی انواع سفارشات محدود در بازار فارکس می‌پردازیم.

سفارشات استاپ: بای استاپ و سل استاپ

استاپ اوردرها، برای خرید بالاتر از قیمت فعلی بازار یا فروش زیر قیمت فعلی بازار با قیمت خاصی قرار داده می‌شوند.

به عنوان مثال، جفت ارز پوند به دلار (GBPUSD) در حال حاضر در قیمت 1.5050 معامله می‌شود و رو به بالا می‌رود. شما بر این باورید که اگر قیمت به 1.5060 برسد باز هم افزایش خواهد یافت. یکی از موارد زیر را انجام دهید: در مقابل کامپیوتر بنشیند و وقتی قیمت به 1.5060 رسید در بازار خرید کنید یا دستور توقف ورود در 1.5060 تنظیم کنید.

شما باید زمانی از سفارش بای استاپ Buy Stop استفاده کنید که احساس می‌کنید قیمت در همین جهتی که در حال حرکت است ادامه خواهد یافت.

با دقت در تصویر زیر می‌توانید به طور دقیق تفاوت بای استاپ و سل استاپ و بای لیمیت و سل لیمیت را درک کنید.

دستور استاپ لاس Stop Loss Order – مرگ یا زندگی؟

واقعیت این است که دستور استاپ لاس یا حد ضرر می‌تواند نجات دهنده‌ی شما باشد! اگر به آن وفادار باشید. اما اگر به آن پشت کنید قاتل شما خواهد بود. دستور توقف زیان یا استاپ لاس، نوعی دستور به منظور جلوگیری از زیان‌های اضافی در زمانی است که قیمت علیه شما حرکت می‌کند.

برای مثال، جفت ارز یورو به دلار (EURUSD) را در قیمت 1.2230 خریداری می‌کنید. برای محدود کردن حداکثر زیان، دستور توقف زیان را در قیمت 1.2200 تنظیم می‌کنید. این بدان معنی است که اگر در تشخیص اشتباه کردید و جفت ارز (EURUSD) به 1.2200 کاهش یافت، نرم افزار، معامله شما را به صورت خودکار در قیمت 1.2200 به فروش می‌رساند.

یعنی بهترین قیمت موجود اجرا شده و موقعیت شما با زیان 30 پیپ بسته می‌شود. (زندگی بالا و پایین داره!). این نوع دستور را به یاد داشته باشید و هیچ وقت معامله‌ای را بدون استاپ لاس رها نکنید. استاپ لاس بسیار مفید است.

اگر نمی‌خواهید تمام طول روز در مقابل مانیتور بنشیند و نگران باشید که تمام پول خود را از دست می‌دهید، به سادگی می‌توانید دستور توقف زیان را برای هر معامله تنظیم کنید تا به سایر کارهایتان برسید.

استاپ لاس متحرک Trailing stop

فرض کنید که تصمیم دارید جفت ارز دلار به ین (USDJPY) را با قیمت 90.80 به فروش برسانید و برای آن توقف زیان متحرک 20 پیپ در نظر می‌گیرید. این بدان معنی است که در ابتدا، توقف زیان شما در 91.00 است.

اگر تریلینگ استاپ را فعال کرده باشید وقتی که قیمت پایین رود و به 90.50 برسد، استاپ لاس شما حرکت کرده و به قیمت 90.70 تغییر می‌کند.

فقط به یاد داشته باشید که استاپ شما در این قیمت باقی خواهد ماند. در صورتی که قیمت علیه شما حرکت کند استاپ شما تغییر نخواهد کرد.

به عنوان مثال، با استاپ لاس متحرک 20 پیپ، اگر دلار آمریکا به ین ژاپن (USDJPY) به قیمت 90.50 برسد، استاپ شما به قیمت 90.70 حرکت خواهد کرد. با این حال، اگر قیمت ناگهان تا 90.60 حرکت کند، استاپ شما در 90.70 باقی می‌ماند. معامله شما تا زمانی باز خواهند ماند که قیمت 20 پیپ بر علیه شما حرکت کند. هنگامی که قیمت به استاپ لاس رسید پوزیشن شما بسته خواهد شد.

سفارش لیمیت در مقابل سفارش استاپ

معامله‌گران تازه‌کار اغلب بین سفارش‌های محدود (Limit Orders) و دستورهای توقف (Stop Orders) دچار سردرگمی می‌شوند، چرا که هر دو شامل تعیین یک قیمت مشخص هستند. اما این دو نوع از انواع سفارشات در فارکس در اهداف و نحوه اجرا تفاوت‌های اساسی دارند.

شباهت و تفاوت استاپ اوردر و لیمیت اوردر

• شباهت‌، هر دو نوع سفارش به معامله‌گران امکان می‌دهند که مشخص کنند قصد دارند در آینده با چه قیمتی وارد معامله شوند یا از آن خارج شوند.
• تفاوت اصلی این دو، در هدف قیمت مشخص‌شده نهفته است:
  • استاپ اوردر: زمانی فعال می‌شود که قیمت بازار به قیمت توقف (Stop Price) تعیین‌شده برسد یا از آن عبور کند. اجرای دستور توقف به معنی پر شدن سفارش دقیقاً با قیمت توقف نیست. به دلیل نوسانات بازار، ممکن است سفارش شما با قیمتی بهتر، بدتر، یا حتی برابر با قیمت توقف پر شود.
    • مثال: اگر EUR/USD با قیمت 1.1000 معامله می‌شود و شما یک دستور توقف برای خرید در 1.1010 تنظیم کنید، سفارش شما تنها زمانی اجرا خواهد شد که قیمت به 1.1010 برسد یا از آن عبور کند.
  • لیمیت اوردر: تنها در صورتی اجرا می‌شود که قیمت بازار برابر یا بهتر از قیمت محدود (Limit Price) باشد. سفارش محدود تضمین می‌کند که معامله تنها با قیمت تعیین‌شده یا بهتر انجام می‌شود، اما ممکن است هرگز اجرا نشود اگر قیمت بازار به سطح موردنظر شما نرسد.
    • مثال: اگر EUR/USD با قیمت 1.1000 معامله می‌شود و شما یک سفارش محدود برای خرید در 1.1009 تنظیم کنید، سفارش شما تنها در صورتی اجرا می‌شود که قیمت بازار به 1.1009 یا کمتر برسد.

مزایا و معایب استاپ اوردر و لیمیت اوردر

استاپ اوردر به شما کمک می‌کند زمانی که قیمت بازار به سطح خاصی رسید، به معامله وارد یا از آن خارج شوید. سفارش لیمیت برای معامله‌گرانی مناسب است که قیمت دقیق معامله برایشان اهمیت دارد، حتی اگر به قیمت از دست دادن فرصت انجام معامله تمام شود.

سایر انواع سفارشات در فارکس

در دنیای معاملات برخی از انواع سفارشات در فارکس پیچیدگی بیشتر از حد معمول دارند، شبیه به سفارش‌های عجیب و غریبی که در کافی‌شاپ‌ها شنیده می‌شود:

“می‌توانم یک سویا لاته داغ با کف اضافی، شات چهارتایی، فوق‌العاده داغ، نصف شکلات سفید بدون شکر، نصف دارچین بدون شکر، یک بسته Splenda، در فنجان بزرگ (Venti) و با خامه فرم گرفته، همراه با کارامل و سس شکلاتی روی آن سفارش دهم؟”

اشتباه نکنید، اینجا بحث کافی‌شاپ نیست، بلکه به انواع سفارشات در فارکس اشاره داریم که به دلیل پیچیدگی زیادشان، ممکن است شبیه به چنین درخواست‌هایی به نظر برسند.

ساده و واضح بودن سفارش‌ها در فارکس، مانند داشتن استراتژی معاملاتی دقیق، اهمیت ویژه‌ای دارد. در غیر این صورت، پیچیدگی بی‌دلیل می‌تواند شما را از هدف اصلی دور کند.

سفارشات TIF

در برخی از پلتفرم‌های معاملاتی، ممکن است برخی از انواع سفارشات در فارکس به نام دستور TIF یا Time in Force را مشاهده کنید. این دستورات به طور خاص تعیین می‌کنند که یک سفارش تا چه مدت فعال بماند و اگر در این مدت اجرا نشود، لغو خواهد شد.

دستورات TIF به عنوان یکی از انواع دستورات در فارکس به معامله‌گران امکان می‌دهند تا کنترل بیشتری بر زمان‌بندی و اجرای سفارشات خود داشته باشند. در ادامه، انواع رایج این دستورات توضیح داده شده‌اند:

انواع دستورات TIF

1. سفارش GFD یا Good For Day
   این حالت پیش‌فرض برای اکثر پلتفرم‌های معاملاتی است. سفارش تا پایان روز معاملاتی جاری فعال باقی می‌ماند و اگر تا آن زمان اجرا نشود، به طور خودکار لغو می‌شود.
   • در بازارهای فارکس که به صورت ۲۴ ساعته فعال هستند، پایان روز معمولاً ساعت 5:00 بعدازظهر به وقت شرقی (زمان بسته شدن بازارهای آمریکا) در نظر گرفته می‌شود. با این حال، بهتر است برای اطمینان، این زمان را با کارگزار خود بررسی کنید.
2. سفارش GTC یا Good Till Cancelled
   این نوع سفارش تا زمانی که معامله‌گر آن را تکمیل یا به صورت دستی لغو نکند، فعال باقی می‌ماند.
   • برخی کارگزاران ممکن است محدودیت زمانی (مثلاً ۹۰ روز) برای فعال بودن این نوع سفارش تعیین کنند.
3. سفارش IOC یا Immediate or Cancel Order
   این سفارش باید بلافاصله و به طور کامل یا جزئی اجرا شود. هر بخشی از سفارش که نتواند فوراً اجرا شود، لغو می‌شود.
4. سفارش FOK یا Fill or Kill Order
   این نوع سفارش مشابه IOC است اما سخت‌گیرانه‌تر. کل سفارش باید فوراً و به طور کامل اجرا شود، در غیر این صورت به طور کامل لغو می‌شود.
5. سفارش GTD یا Good ’til Date
   این سفارش تا یک تاریخ مشخص فعال باقی می‌ماند و اگر تا پایان آن تاریخ اجرا نشود، به طور خودکار لغو می‌شود.

چرا از دستورات TIF استفاده کنیم؟

• کنترل زمان‌بندی: این دستورات به شما امکان می‌دهند تا تعیین کنید چه زمانی سفارش شما اجرا شود و کنترل بهتری بر زمان معاملات خود داشته باشید.
• مدیریت ریسک: با محدود کردن زمان فعال بودن سفارش، می‌توانید از تأثیرات تغییرات ناگهانی قیمت جلوگیری کنید.
• اجرای سریع معاملات: دستورات فوری مانند IOC و FOK برای زمانی مناسب هستند که نقدینگی کافی در بازار وجود داشته باشد و نیاز به اجرای سریع دارید.

انتخاب بهترین دستور TIF

انتخاب نوع سفارش TIF به استراتژی و اهداف معاملاتی شما بستگی دارد:

• اگر نیاز به اجرای سریع دارید، IOC یا FOK مناسب‌تر هستند.
• اگر صبور هستید و منتظر قیمت بهتری هستید، GTC یا GTD گزینه‌های بهتری خواهند بود.

OCO و OTO: انواع سفارشات مشروط در معاملات

سفارشات مشروط یکی از ابزارهای کاربردی در معاملات هستند که بر اساس شرایط مشخصی فعال می‌شوند. از جمله این سفارشات می‌توان به OCO و OTO اشاره کرد. این نوع سفارشات معمولاً برای مدیریت ریسک و برنامه‌ریزی معاملات استفاده می‌شوند.

سفارش OCO

سفارش OCO یا Order Cancels Orders شامل دو سفارش مرتبط است که اگر یکی از آن‌ها اجرا شود، سفارش دیگر به صورت خودکار لغو می‌شود.

این نوع سفارش بیشتر برای کنترل ریسک و مدیریت خروج از معاملات به کار می‌رود. به عنوان مثال، می‌توانید یک سفارش توقف ضرر برای جلوگیری از زیان و یک سفارش محدود برای کسب سود تنظیم کنید. اگر یکی از این سفارش‌ها اجرا شود، دیگری لغو خواهد شد.

مثال:
فرض کنید قیمت جفت‌ارز EUR/USD برابر با 1.2040 است. اگر بخواهید در صورت عبور قیمت از سطح مقاومت (1.2095) موقعیت خرید باز کنید یا در صورت افت قیمت به زیر 1.1985 یک موقعیت فروش تنظیم کنید، می‌توانید از سفارش OCO استفاده کنید.

اگر سفارش خرید در 1.2095 فعال شود، سفارش فروش در 1.1985 به صورت خودکار لغو می‌شود.

سفارش OTO

سفارش OTO یا One Triggers the Other نیز شامل دو سفارش مرتبط است، اما تفاوت آن با OCO در این است که اجرای یک سفارش، باعث ثبت سفارش دیگر می‌شود.

این سفارش بیشتر برای ورود به معاملات و تعیین استراتژی‌های بعدی مورد استفاده قرار می‌گیرد. به‌عنوان مثال، می‌توانید از OTO برای تعیین سطح سود و زیان پیش از ورود به معامله استفاده کنید.

مثال:
فرض کنید جفت‌ارز USD/CHF با قیمت 1.2000 معامله می‌شود و شما پیش‌بینی می‌کنید که در صورت رسیدن قیمت به 1.2100، بازگشتی رخ داده و قیمت به 1.1900 کاهش یابد.

با استفاده از سفارش OTO، می‌توانید حد فروش را در 1.2100 تعیین کنید و به صورت همزمان، حد خرید در 1.1900 و توقف ضرر (مثلاً 1.2130) را تنظیم کنید. این سفارش‌ها تنها در صورتی ثبت می‌شوند که سفارش اولیه شما در 1.2100 فعال شود.

نکات مهم در خصوص سفارشات OCO و OTO

همه کارگزاران این نوع سفارش‌ها را ارائه نمی‌دهند؛ لذا قبل از استفاده، با پلتفرم معاملاتی خود هماهنگ کنید.

سفارشات پیچیده‌ای مانند OCO و OTO نیاز به برنامه‌ریزی دقیق و درک عمیق مکانیزم‌های معاملاتی دارد.

آنچه که درمورد انواع سفارشات در فارکس خواندیم

در معاملات فارکس، پنج نوع سفارش اصلی وجود دارد که اکثر معامله‌گران به آن‌ها نیاز دارند. انواع سفارشات در فارکس شامل سفارش بازار (Market Order)، سفارش محدود (Limit Order)، توقف (Stop Order)، توقف ضرر (Stop Loss) و توقف متحرک (Trailing Stop) می‌شوند.

قبل از شروع معاملات واقعی، از آشنایی کامل با پلتفرم معاملاتی و انواع سفارشات در فارکس اطمینان حاصل کنید. در خصوص هزینه‌های جابجایی و نگهداری موقعیت‌های معاملاتی با کارگزار خود مشورت کنید. قوانین ساده معاملاتی معمولاً بهترین استراتژی هستند. سفارشات بازار تضمینی برای قیمت اجرای خاص ارائه نمی‌دهند و ممکن است با قیمت نامطلوب اجرا شوند. در صورت نیاز به کنترل بیشتر بر قیمت، از سفارش محدود استفاده کنید.

تا زمانی که به درک کافی از پلتفرم معاملاتی خود نرسیده‌اید، از سرمایه‌گذاری واقعی خودداری کنید، زیرا اشتباهات معاملاتی بسیار شایع هستند.