فرکتال بیت کوین | یک تشابه اسمی گمراه‌کننده

«فرکتال بیت کوین» یک پروژه جدید است که به عنوان تنها راه‌حل مقیاس‌پذیری سازگار با بیت کوین معرفی می‌شود. اما در اصل، یک سیستم استخراج مشترک است که خودش را به عنوان یک سایدچین (شبکه جانبی) لایه دوم بیت کوین معرفی می‌کند، جایی که سطوح متعددی از سایدچین‌ها می‌توانند روی یکدیگر قرار گیرند؛ به این صورت که سایدچینی روی شبکه اصلی باشد، سایدچین دیگری روی آن، و همین‌طور تا سطوح دیگر. اما این ادعا در واقعیت صحت ندارد.

شت کوین ها لایه دوم نیستند

اولاً، تمام این سیستم بر پایه توکن جدیدی به نام «فرکتال بیت کوین» ساخته شده که کاملاً مستقل از بیت کوین عرضه می‌شود. حتی نیمی از این توکن‌ها قبل از عرضه استخراج شده‌اند و به خزانه‌داری اکوسیستم، پیش‌فروش، مشاوران، کمک‌های جامعه و توسعه‌دهندگان تقسیم می‌شود. این امر به نوعی شبیه به دوره اول هاوینگ بیت کوین است که پاداش هر بلاک ۵۰ بیت کوین بود، اما در فرکتال بیت کوین، شبکه بلافاصله به پاداش ۲۵ فرکتال در هر بلاک می‌رسد.

دوماً، هیچ مکانیسمی برای انتقال بیت کوین واقعی به این سایدچین وجود ندارد. درست خواندید، آنها خود را به عنوان یک سایدچین یا لایه دوم معرفی می‌کنند، اما هیچ راهی برای انتقال بیت کوین به این سیستم و بازگشت آن به شبکه اصلی وجود ندارد. این سیستم کاملاً مستقل از بیت کوین است و قابلیت انتقال وجوه بین دو شبکه را ندارد. یکی از ویژگی‌های مهم یک سایدچین این است که بتوان بیت کوین ها را در شبکه اصلی قفل کرده و به سایدچین منتقل کرد و سپس دوباره به شبکه اصلی بازگرداند.

فرکتال بیت کوین هیچ مکانیسمی برای این کار ندارد و حتی بحث‌های مطرح‌شده در این خصوص در مستندات فنی آنها نیز کاملاً بی‌ربط و ناهماهنگ است. آنها از قراردادهای DLC به عنوان راه‌حلی برای ایجاد ارتباط بین سایدچین‌های مختلف صحبت می‌کنند، اما DLC‌ ها به هیچ وجه مناسب یک مکانیسم قفل‌گذاری نیستند. این قراردادها با تعیین مقدار قبلی مقصد وجوه بر اساس امضای یک اوراکل یا مجموعه‌ای از اوراکل‌ها کار می‌کنند و بیشتر در زمینه قمار، محصولات مالی مانند مشتقات و… بین دو طرف استفاده می‌شوند. اما برای ارسال وجوه به هر مقصد دلخواهی مناسب نیستند و فقط می‌توانند وجوه را بین دو شرکت‌کننده بر اساس نتیجه قرارداد یا رویدادی که اوراکل تأیید کرده تقسیم کنند.

این روش مناسب یک سایدچین نیست که باید به کاربران اجازه دهد تا به هر کجا که خواستند، وجوهشان را انتقال دهند؛ البته در صورتی که کنترل قانونی بر روی وجوه در سیستم داشته باشند. بنابراین، نه تنها هیچ مکانیسم قفل‌گذاری عملی وجود ندارد، بلکه پیشنهادات آن‌ها برای طراحی چنین سیستمی نیز بسیار فریب‌کارانه است.

کل این طراحی بیشتر به منظور افزایش ارزش توکن‌های استخراج‌شده قبل از عرضه است تا ایجاد یک سایدچین واقعی.

استخراج کادنس (Cadence Mining)

یکی از جنبه‌های نگران‌کننده این سیستم، نوعی استخراج به نام “کادنس” است. این شبکه از الگوریتم هشینگ SHA256 استفاده می‌کند و از استخراج مشترک به سبک Namecoin پشتیبانی می‌کند. اما یک نکته وجود دارد؛ تنها یک سوم بلاک‌های تولیدشده در این شبکه توسط ماینرهای بیت کوین که از استخراج مشترک استفاده می‌کنند، تولید می‌شود. دو سوم دیگر باید به‌طور معمول توسط ماینرهایی که تمام توان استخراج خود را به فراکتال بیت کوین اختصاص داده‌اند، استخراج شوند.

این ساختار انگیزشی ناسالم است. این سیستم سعی دارد خود را با بیت کوین مرتبط کند و خود را به عنوان یک سیستم استخراج مشترک معرفی کند، در حالی که در واقع دو سوم تولید بلاک‌ها نیاز به تغییر توان استخراج از بیت کوین به فرکتال بیت کوین دارد. اکثر پاداش‌ها برای ماینرهایی که همچنان بیت کوین استخراج می‌کنند، قابل دسترسی نیست و هرچه ارزش بیت کوین فرکتال بیشتر شود، انگیزه ماینرهای بیت کوین برای تغییر به سمت استخراج این توکن نیز بیشتر خواهد شد تا بتوانند سهم بیشتری از پاداش آن را به‌دست آورند.

این ساختار به نوعی باعث اختلال در انگیزه ماینرهای بیت کوین می‌شود و هیچ مزیتی هم از نظر امنیتی ارائه نمی‌دهد. این کار، تدبیری است برای این که سختی شبکه در سطحی پایین بماند تا بخشی از ماینرها که از بیت کوین به فراکتال بیت کوین تغییر کاربری می‌دهند، بتوانند بلاک‌ها را با فاصله زمانی ۳۰ ثانیه استخراج کنند. در صورتی که استخراج مشترک معمولی این امکان را فراهم می‌کرد که تمام شبکه ماینینگ، بدون دغدغه محاسبه هزینه فرصت، به امنیت شبکه کمک کنند.

هدف این شبکه چیست؟

هدف ظاهری این شبکه، ارائه‌ی خدماتی مانند دیفای و اوردینالز است که نیاز به فضای بلاک زیادی دارند، تا این سیستم‌ها به جای استفاده از شبکه اصلی، از این سیستم بهره ببرند. اما مشکل این است که دلیل ساخت این سیستم‌ها بر روی شبکه اصلی، غیرقابل تغییر بودن و امنیتی است که شبکه اصلی فراهم می‌کند. هیچ‌یک از جنبه‌های فنی فرکتال بیت کوین، این تضمین‌های امنیتی را فراهم نمی‌کنند.

حتی اگر چنین باشد، هیچ مکانیسم قفل‌گذاری عملی برای انتقال این دارایی‌ها بین شبکه اصلی و زنجیره فراکتال بیت کوین وجود ندارد. کل سیستم عمدتا مجموعه‌ای از ادعاهای فریبنده است تا افراد داخلی بتوانند از طریق پیش‌استخراج به سود برسند.

فرکتال بیت کوین نه مکانیسم قفل‌گذاری دارد؛ نه یک سیستم استخراج مشترک هماهنگ دارد (که نه تنها به دلیل افزایش ارزش ممکن است به اختلالات انگیزشی منجر شود، بلکه امنیت پایین‌تری را نیز سبب می‌شود) و نه اساسا چیزی بیش از یک مشت اصطلاحات فنی بی‌محتواست. این سیستم به CAT یا همان (Covenants and Advanced Transactions) مجهز است، اما تست‌نت‌ها هم این ویژگی را دارند. پس حتی به‌عنوان یک محیط آزمایشی نیز این سیستم توجیهی ندارد و بیشتر بهانه‌ای برای بالا بردن ارزش توکن‌های پیش‌استخراج‌شده است.

این سیستم به هیچ وجه یک سایدچین یا لایه‌ای از بیت کوین نیست، بلکه تنها یک طرح خام از یک توکن است؛ همین و بس.

جمع بندی

دنیای ارزهای دیجیتال پر از مخاطره‌های گوناگون برای سرمایه‌گذاران است؛ چه از جانب متغیرات پر تعداد در دنیای اقتصاد و چه از جانب کلاهبردارانی که با سوء استفاده از ناآگاهی و یا طمع افراد سعی در پر کردن جیب خود به قیمت هدر دادن سرمایه دیگران دارند. اگر قصد حضور طولانی‌مدت در فضای سرمایه‌گذاری خصوصا در زمینه‌های مرتبط با بازارهای مالی نوظهور مانند ارزهای دیجیتال را دارید؛ مطالعه مستمر یکی از مهم‌ترین ابزارهای حفاظتی شما در برابر کلاهبرداران است. این مقاله با نگاهی گذرا به پروژه‌ «فرکتال بیت کوین» که تنها یکی از صدها و هزاران خطر بالقوه برای افراد ناآگاه است، تلاشی برای افزایش آگاهی و امنیت فعالان بازار ارزهای دیجیتال است.