مدیران و سرمایهگذارانی که در شهر بزرگ نیویورک فعالیت میکنند، با چالشهای قانونی خاصی روبرو هستند. انگار که باید از هفت خوان رستم عبور کنند! در واقع، نیویورک با هدف ایجاد نظم و امنیت بیشتر در بازار ارزهای دیجیتال، قوانین سختگیرانهای وضع کرده که گاهی مو را از ماست میکشد.
یکی از این قوانین که سر و صدای زیادی به پا کرد، «بیت لایسنس» نام دارد. این مقررات که اولین بار در سال ۱۳۹۴ (۲۰۱۵) معرفی شد، مثل شمشیر دولبه عمل میکند. از یک طرف، امنیت را افزایش میدهد و از طرف دیگر، دست و پای فعالان این حوزه را میبندد.
بیت لایسنس را میتوان پیشگام قانونگذاری در حوزه ارزهای دیجیتال در آمریکا دانست. این قانون از همان ابتدا نشان داد که جدیترین تلاش برای نظمدهی به این فضای نوظهور به حساب میآید.
بیت لایسنس چیست؟
بیتلایسنس، این قانون پر سر و صدا، مثل یک چتر حمایتی است که بر سر فعالان حوزه ارزهای دیجیتال در نیویورک قرار دارد. این قانون، از الف تا ی فعالیتهای این حوزه را زیر ذرهبین قرار میدهد؛ از کنترل و مدیریت گرفته تا نگهداری، ذخیره سازی، صدور و حتی توسعه نرم افزارهای مربوطه.

اما چرا این قانون به وجود آمد؟ داستان از آنجا شروع شد که در سال ۱۳۹۲ (۲۰۱۳)، صرافی مت گاکس (Mt.Gox) فرو ریخت. این اتفاق زنگ خطر را برای مسئولان نیویورکی به صدا درآورد. آنها تصمیم گرفتند پیش از آنکه آب از سرشان بگذرد، فکری به حال این وضعیت کنند.
با انتخاب بروکر مناسب، سرمایهگذاری خود را به سطح بالاتری ببرید.
هدف از ایجاد بیت لایسنس، حفاظت از مصرف کنندگان و حفظ یکپارچگی صنعت مالی بود. به قول معروف، خواستند نه سیخ بسوزد و نه کباب. البته نباید از یاد برد که در آن زمان، بسیاری از صرافیهای ارز دیجیتال، احراز هویت مشتری (KYC) را آنطور که باید و شاید اجرا نمیکردند.
طبق مقررات اداره خدمات مالی نیویورک که در تاریخ ۳ تیر ۱۳۹۴ (۲۴ ژوئن ۲۰۱۵) منتشر شد، هر کسی که قصد فعالیت در حوزه ارز های دیجیتال را دارد، باید بیتلایسنس دریافت کند. در واقع، بیت لایسنس به نوعی حکم گذرنامهای را دارد که بدون آن، ورود به بازار ارزهای دیجیتال در نیویورک غیرممکن است.
بیت لایسنس مجوز چه خدماتی است؟
بیتلایسنس، مجوزی است که دامنهای گسترده از خدمات مرتبط با ارز های دیجیتال را پوشش میدهد، اما بیایید نگاهی دقیقتر به این خدمات بیندازیم:

- انتقال ارز های دیجیتال
- ذخیره سازی، نگهداری یا حفظ حضانت و کنترل ارز های دیجیتال از طرف دیگران
- خرید و فروش ارز دیجیتال به عنوان یک کسب و کار مشتری محور
- کنترل، مدیریت یا صدور ارز های دیجیتال
نکته: توجه داشته باشید که بیت لایسنس برای خرده فروشانی که بیت کوین را میپذیرند یا افرادی که با آن معامله یا خرید میکنند، اعمال نمیشود.
تاریخچه تصویب بیت لایسنس چیست؟
اداره خدمات مالی نیویورک (NYDFS)، در آبان ۱۳۹۲ (نوامبر ۲۰۱۳)، تصمیم گرفت گامی به جلو بردارد و اولین جلسات عمومی درباره مقررات ارز های دیجیتال را برگزار کند. در همین جلسات بود که ایده بیتلایسنس مطرح شد.

حدود هشت ماه بعد، در تیر ۱۳۹۳ (جولای ۲۰۱۴)، اداره خدمات مالی نیویورک جزئیات بیشتری از بیت لایسنس را رو کرد. این اطلاعات شامل فهرستی از قوانین و محدودیتهایی بود که قرار بود بر معاملات بیتکوین در نیویورک حاکم شود.
تصویب بیت لایسنس در نیویورک
سال ۱۳۹۴ (۲۰۱۵) را میتوان نقطه عطفی در تاریخ ارزهای دیجیتال دانست. با تصویب بیت لایسنس، بیش از ۲۰ سازمان برای دریافت این مجوز دست به کار شدند. شرکت پکسوس (Paxos) اولین منشور اعتماد و کیف پول بیت کوین را از آن خود کرد و شرکت سیرکل اینترنت فایننشال (Circle Internet Financial Limited) نیز افتخار دریافت اولین بیتلایسنس را به دست آورد.
شروع مخالفها علیه تصویب بیت لایسنس
اما هر سکهای دو رو دارد. ۱۰ شرکت ارز دیجیتال که این مقررات را تبعیض آمیز میدانستند، تصمیم گرفتند چمدانهایشان را ببندند و از نیویورک بروند. همچنین، اداره خدمات مالی نیویورک از زمان شروع این طرح، با وسواس خاصی عمل کرده و تنها به ۲۵ کسب و کار ارز دیجیتال بیتلایسنس اعطا کرده است. این تعداد اندک، همگی از چهرههای شناخته شده و محترم در فضای ارزهای دیجیتال هستند.
در کل، بسیاری از شرکتهای ارز دیجیتال استدلال میکردند که این قانون، بار سنگینی بر دوششان میگذارد. هزینه درخواست بیت لایسنس که حدود ۱۰۰,۰۰۰ دلار تخمین زده میشد، برای بسیاری از شرکتها زیاد بود.
بااینحال، بیتلایسنس را میتوان بخشی از یک جریان بزرگتر دانست. سیاستمداران جهانی در تلاشند تا این فضای نوظهور را قانونمند کنند – فضایی که طبیعتا در برابر دخالت دولت مقاومت میکند.
از طرفی، رویدادهای اخیر، مانند مخالفت بانک های مرکزی با پروژه لیبرای فیس بوک، نشان میدهد که کنترل بیشتر بر ارز های دیجیتال و فناوری های غیر متمرکز امری اجتنابناپذیر است.
آیا جایگزینی برای بیت لایسنس وجود دارد؟
درحالحاضر، جایگزین مستقیمی برای بیتلایسنس وجود ندارد. هرچند، تلاشهایی برای ایجاد چارچوب های قانونی جایگزین در حال انجام است.

مجلس ایالتی نیویورک در اوایل سال ۱۳۹۷ (۲۰۱۸ میلادی)، طرحی را با عنوان «قانون مبادلات ارز دیجیتال نیویورک» (A9899) پیشنهاد داد. این طرح قصد داشت جایگزینی برای بیت لایسنس ارائه دهد.
هدف اصلی این قانون، کاهش موانع برای شرکت های فعال در حوزه ارز های دیجیتال بود. طبق این طرح، فعالیت شرکتها توسط امانت داران شخص ثالث تأیید و هزینه های صدور مجوز حذف میشد.
شما میتوانید با صرافی تترلند، امنترین راه خرید و فروش ارز دیجیتال را تجربه کنید.
ران کیم (Ron Kim)، نمایندهای که این طرح را ارائه داد، معتقد بود قوانین قبلی مانع رشد صنعت ارزهای دیجیتال شدهاند. او به هزینه ۵٬۰۰۰ دلاری درخواست مجوز اشاره کرد که حتی در صورت رد درخواست، بازپرداخت نمیشود.
آیا به بیت لایسنس نیاز دارید؟
اگر شما مدیر صندوقی هستید که در دارایی های دیجیتال سرمایه گذاری میکند، باید کلاهتان را قاضی کنید و از خود دو سؤال کلیدی بپرسید. اگر جواب شما به هر کدام از این سؤالات «بله» باشد، بهتر است با یک وکیل کارکشته درباره دریافت بیتلایسنس مشورت کنید.
سؤال اول: آیا مرکز ثقل فعالیتهای شما در نیویورک است؟
فرض کنید شما یک شرکت ایرانی هستید که تصمیم گرفتهاید در نیویورک شعبه بزنید. اگر بیشتر کارهای روزمرهتان، از جمله تصمیمگیریهای مهم، معاملات، و ارتباط با سرمایه گذاران در نیویورک انجام میشود، احتمالا باید خودتان را برای دریافت بیتلایسنس آماده کنید.

یادتان باشد، قانون مثل تور ماهیگیری است؛ هر جا که ماهیها (یعنی فعالیتهای شما) بیشتر باشند، آنجا را هدف میگیرد، نه جایی که قلاب (دفتر ثبت شده شرکت) انداختهاید. پس اگر فکر کردهاید با ثبت شرکت در جای دیگری میتوانید از چنگ قانون نیویورک فرار کنید، سخت در اشتباهید!
سؤال دوم: آیا به ساکنان نیویورک خدمات ارائه میدهید؟
حتی اگر دفتر شما در تهران باشد، اما مشتریانتان ساکن نیویورک هستند، باز هم ممکن است پایتان به ماجرای بیت لایسنس باز شود. به قول معروف، «هر جا که مشتری هست، قانون هم هست!»

اگر شما حضانت دارایی های دیجیتال مشتریان نیویورکی را بر عهده دارید، احتمالا مشمول قوانین بیتلایسنس میشوید، حتی اگر بهطور فیزیکی در نیویورک حضور نداشته باشید.
پس، چه باید کرد؟ اگر پایتان به نیویورک باز شده، چه با دفتر و چه با مشتری، بهتر است فکری به حال بیت لایسنس کنید. به قول قدیمیها، «پیشگیری بهتر از درمان است!»
شرکت های دارای بیتلایسنس در مقابل شرکت های بدون بیتلایسنس
بیایید یک نگاه کلی به شرکتهای مهم ارز های دیجیتال بیندازیم، چه آنهایی که بیتلایسنس دارند و چه آنهایی که ندارند.
شرکت های دارای بیت لایسنس | شرکت های بدون بیت لایسنس |
بیت پی (BitPay) | کراکن (Kraken) |
اسکوئر (Square) | کوربیت (Korbit) |
زاپو (Xapo) | پولو نیکس (Poloniex) |
جنسیس گلوبال تریدینگ (Genesis Global Trading) | بیت فینکس (Bitfinex) |
آیت بیت (itBit) | لوکال بیت کوینز (LocalBitcoins) |
بیت فلایر یو اس ای (bitFlyer USA) | جنسیس ماینینگ (Genesis Mining) |
کوین بیس (Coinbase) | |
ریپل (Ripple) | |
سرکل (Circle) | |
جمینی (Gemini) | |
پکسوس (Paxos) |
جمعبندی
بیت لایسنس، قانونی که در سال ۲۰۱۵ توسط ایالت نیویورک معرفی شد، نقطه عطفی در تنظیم مقررات ارز های دیجیتال به شمار میرود. این قانون با هدف ایجاد امنیت و نظم در بازار ارز های دیجیتال وضع شد، اما همزمان چالشهای جدی برای فعالان این حوزه ایجاد کرده است.
بیتلایسنس طیف وسیعی از فعالیتهای مرتبط با ارز های دیجیتال را پوشش میدهد، از جمله انتقال، ذخیره سازی، خرید و فروش، و مدیریت این ارزها. شرکتهایی که در نیویورک فعالیت میکنند یا به ساکنان این ایالت خدمات ارائه میدهند، ملزم به دریافت این مجوز هستند.
اگرچه برخی شرکتهای بزرگ مانند کوین بیس و ریپل این مجوز را دریافت کردهاند، بسیاری دیگر به دلیل هزینههای بالا و مقررات سختگیرانه، از دریافت آن خودداری کرده یا فعالیت خود را در نیویورک متوقف کردهاند.
سوالات متداول
بیت لایسنس چیست؟
بیتلایسنس مقرراتی است که توسط ایالت نیویورک برای تنظیم فعالیت کسب و کارهای مرتبط با ارز های دیجیتال ایجاد شده است. این مقررات شامل کنترل، مدیریت، نگهداری، ذخیره سازی، صدور و مبادله ارز های دیجیتال میشود و هدف آن حفاظت از مصرف کنندگان و حفظ یکپارچگی صنعت مالی است.
چه کسانی نیاز به دریافت بیتلایسنس دارند؟
بیتلایسنس برای شرکت های ارائه دهنده خدمات ارز دیجیتال در نیویورک الزامی است. اما خردهفروشان و افراد عادی که صرفا معامله شخصی انجام میدهند، از این قانون مستثنی هستند.
چرا بیت لایسنس مورد انتقاد قرار گرفته است؟
بیتلایسنس به دلیل ایجاد محدودیتهای سنگین و هزینههای بالا (حدود ۱۰۰ هزار دلار برای درخواست) مورد انتقاد قرار گرفته است. بسیاری از شرکتهای ارز دیجیتال این مقررات را سختگیرانه میدانند و معتقدند که مانع رشد و نوآوری در این صنعت میشود.
نظرات کاربران