رئیس کمیسیون بورس و اوراق بهادار، روز گذشته چندین توکن را زیر ذره‌بین خود قرار داد، اما در مورد اتریوم سکوت کرده است.
شکایت صورت گرفته بیان می‌کند که بسیاری از توکن‌هایی که در بایننس معامله می‌شود اوراق بهادار ثبت نشده هستند؛ از جمله این رمزارزها می‌توان به: سولانا، کاردانو، پالیگان، فایل کوین، کاسموس، سندباکس، مانا و غیره اشاره کرد.
دارایی‌های دیجیتال به‌عنوان اوراق بهادار
دلایل SEC برای تعیین این توکن‌ها به عنوان “اوراق دارایی‌های بلاکچینی” به‌طور کامل در بخش هشتم شکایت (صفحه‌های 85 تا 123) بیان شده است. این دلایل عبارتند از: فرآیند عرضه اولیه توکن (ICO)، واگذاری توکن‌ها، تخصیص برای تیم اصلی و ارتقای تولید سود از طریق مالکیت این توکن‌ها. همه‌ی این دلایل تکراری هستند که بارها بیان شده است. اما اتریوم در بین این موارد ذکر نشده است.
گنسلر به‌طور مداوم در مورد این سوال که آیا اتریوم به‌عنوان اوراق بهادار به حساب می‌آید طفره رفته است. اتریوم معمولاً به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری نگهداری می‌شود و نشان می‌دهد که می‌توان آن را به‌عنوان یک اوراق بهادار طبقه‌بندی کرد.
گنسلر قبلاً بیان کرده بود که همه چیز غیر از بیت کوین در فضای کریپتو می‌تواند به‌عنوان یک اوراق بهادار در نظر گرفته شود، اما از توضیح واضح و روشن درباره اتریوم خودداری کرده است!
مشکلات پیشرو اتریوم
اتریوم به‌طور خاص می‌تواند زیر مجموعه کمیسیون معاملات آتی کالا (CFTC) قرار گیرد. این کمیسیون بیت‌کوین، اتریوم و تتر را به‌عنوان کالا و نه اوراق بهادار می‌داند. این دو دسته نه تنها به شدت با یکدیگر تفاوت دارند، بلکه یک کش‌مکش قانونی هم وجود دارد که موضع عمومی گنسلر را در مورد اتریوم و در عین حال تلاش برای جلوگیری از ظاهر شدن درگیری‌های داخلی در دولت فدرال مشخص کند.
تحلیل دیگری از پروتوس، تاکید می‌کند که طفره رفتن گنسلر از این موضوع ممکن است نتیجه ناکامی قبلی SEC پس از هک بدنام DAO باشد که باعث شد بلاکچین‌های اتریوم کلاسیک هک شود و اکوسیستم را در معرض خطر قرار دهد. با این حال، در آن زمان SEC هیچ کاری انجام نداد. اکنون که اکوسیستم اتریوم سال‌ها را صرف بهبود و ایجاد اعتبار کرده است، اعلام آن به‌عنوان یک اوراق بهادار خطرات زیادی برای سرمایه‌گذران در پیش خواهد داشت.
فناوری‌های زیربنایی رمزارزها نوآورانه و جدید هستند. آنها نشان‌دهنده یک انقلاب اساسی در نحوه درک ما از امور مالی و مالکیت دارایی هستند و در مورد اکوسیستم‌های غیرمتمرکز مانند اتریوم، تغییرات کاملاً جدیدی را معرفی می‌کنند. همین تغییرات و انقلاب جدید باعث شده است بسیاری از افراد این حوزه، چنین تکنولوژی را به درستی درک نکنند و شاید خود گنسلر نیز جزو همین افراد باشد.
پیشرفت حوزه کریپتو به دست‌یابی به تعاریف قانونی واضح برای توکن‌های لایه 1 مانند اتریوم بستگی دارد که به‌عنوان دارایی سرمایه‌گذاری در اکوسیستم مربوطه خود عمل می‌کند. ابهام در وضعیت آنها مانع مهمی است که پیشرفت را متوقف می‌کند و باعث عدم اطمینان در فضایی می‌شود که برای رشد و نوآوری آماده است.
برای پیشبرد حوزه کریپتو، قانون‌گذارها باید این واقعیت را بپذیرند و به آن رسیدگی کنند. تا زمانی که چارچوبی اصلاح‌شده ظاهر شود که عملکرد دوگانه توکن‌های لایه 1 را به دقت نشان دهد، ابهامات نظارتی هم‌چنان این حوزه را پوشش می‌دهد و پتانسیل کامل آن را از بین می‌برد.
پیشرفت معنادار چه زمانی رخ می‌دهد؟
در مرحله اول، کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) باید یک موضع رسمی در مورد اتریوم ایجاد کند. با توجه به ناکامی تاریخی SEC در مهار رشد اتریوم در زمان وجود فرصت‌ها، به‌طور ناخواسته محیطی را ایجاد کرده است که سرمایه‌گذاران در برزخ نظارتی رها می‌شوند. کمیسیون بورس و اوراق بهادار، به‌عنوان حامی سرمایه‌گذاران وظیفه راهنمایی نظارتی را عهده‌دار است.
ثانیا، بحث‌های معتبر درباره ماهیت دارایی‌های دیجیتال بسیار مهم است. این امر مستلزم گفتگوهایی است که عاری از تصورات از پیش تعیین شده، سوگیری‌ها، موضع‌گیری ایدئولوژیک یا لفاظی‌های توخالی باشد.
