گسترش ریسک نکول با هجوم سرمایه گذاران آمریکایی به اوارق بدهی شرکت ها

 بازار اوراق‌قرضه شرکتی ایالات متحده شاهد هجوم قابل‌توجهی از سرمایه‌گذاری است، به‌طوری‌که بیش از ۱۶ میلیارد دلار در نوامبر ۲۰۲۳ به صندوق‌های اوراق‌قرضه شرکت‌ها سرازیر شد که بزرگ‌ترین جریان خالص ورودی از ژوئیه ۲۰۲۰ است. این افزایش سرمایه‌گذاری عمدتاً در اوراق‌قرضه «junk» متمرکز است که کیفیت پایین‌تری دارند؛ اما با بازده بالاتری ارائه می‌دهند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری که بدهی‌های شرکتی باکیفیت بهتری دارند، نیز شاهد جریان‌های ورودی قابل‌توجهی بوده‌اند.

این روند نشان‌دهنده اعتماد فزاینده سرمایه‌گذاران به دارایی‌های پرریسک و این باور است که فدرال رزرو ایالات متحده ممکن است چرخه افزایش نرخ بهره خود را به پایان رسانده باشد. کاهش تورم و پیش‌بینی کاهش هزینه‌های وام‌گیری، این خوش‌بینی را تقویت کرده است که شرکت‌های بدهکار می‌توانند بدهی‌های خود را بدون افزایش نکول مدیریت کنند.

 فدرال رزرو از مارس سال گذشته به‌شدت سیاست‌های پولی خود را تشدید کرده است و هزینه‌های استقراض را به میزان قابل‌توجهی افزایش داده است. این افزایش، نگرانی‌ها را در مورد نکول‌های احتمالی در میان مشاغل پرریسک‌تر که با خدمات بدهی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، گسترش داده است.

بااین‌حال، فدرال رزرو از ماه جولای نرخ‌های ثابت خود را حفظ کرده است و داده‌های اخیر بازار کار و کاهش قابل‌توجه بیشتر از حد انتظار در تورم باعث شده تا معامله‌گران انتظارات خود را از افزایش بیشتر نرخ در سال جاری کاهش دهند.این تغییر در چشم‌انداز نرخ بهره ارزش‌گذاری اوراق‌قرضه شرکتی را افزایش داده و میانگین حق بیمه پرداختی بالاتر از اوراق خزانه ایالات متحده را کاهش داده است.

 با وجود هجوم اخیر سرمایه‌گذاری‌ها در اوراق‌قرضه شرکتی، این نگرانی وجود دارد که در صورت بالا ماندن هزینه‌های استقراض، این روند ممکن است معکوس شود. هجوم ناگهانی به بازارهای با درآمد ثابت، بر اساس داده‌های اخیر که حاکی از اوج نرخ‌های بهره است، توسط برخی سرمایه‌گذاران به‌عنوان کوته‌بینانه تلقی می‌شود که موازی‌هایی با حرکات مشابه بازار در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۱ ایجاد می‌کند.

 این نگرانی‌ها نوسانات بالقوه در بازارهای بدهی شرکت‌ها و خطر برگشت را نشان می‌دهد که می‌تواند به کاهش قیمت اوراق‌قرضه و اسپرد اعتبار بیشتر منجر شود. تورستن اسلوک، اقتصاددان ارشد آپولو، خاطرنشان می‌کند که شرکت‌هایی که دارای پایین‌ترین رتبه در شاخص بازدهی بالا هستند، در سناریویی که هزینه‌های وام برای مدت طولانی بالا می‌ماند، آسیب‌پذیرتر هستند.

 این شرکت‌ها با اهرم بالاتر، نسبت‌های پوشش کمتر و جریان‌های نقدی ضعیف‌تر، می‌توانند شاهد افزایش نرخ‌های نکول باشند. جریان‌های ورودی فعلی نشان‌دهنده خوش‌بینی نسبت به کاهش نگرانی‌های تورمی است، اما این خطر وجود دارد که اگر یک شرکت معروف بدهی خود را نکول کند و زنگ خطر را بریا سرمایه‌گذاران به صدا در بیاورد.