رابطه مارجین و لوریج (اهرم “Leverage”) چیست؟
برای ایجاد اهرم باید از مارجین استفاده کنید.
از اهرم یا لوریج برای افزایش قدرت معاملات استفاده می‌شود.
لوریج به شما این امکان را می‌دهد که پوزیشن‌های بزرگتر نسبت به پول موجود در حساب معاملاتی خود را معامله کنید.
لوریج به صورت یک نسبت بیان می‌شود.
لوریج، نسبت بین مقدار پولی است که واقعا دارید و مقدار پولی که می‌توانید با آن معامله کنید.
معمولا لوریج با فرمت “X:1” بیان می‌شود.
برای مثال اگر بخواهید بدون مارجین بر روی جفت ارز USD/JPY با ۱ لات معامله کنید، موجودی حساب شما باید ۱۰۰ هزار دلار باشد.
اما با ۱ درصد مارجین لازم و لوریج ۱:۱۰۰ شما باید فقط ۱۰۰۰ دلار در حساب خود انتقال دهید.
در این قسمت نمونه‌هایی از نسبت‌های لوریج بسته به مارجین مورد نیاز آورده شده است:
| نسبت لورج | مارجین مورد نیاز | جفت ارز |
| ۵۰:۱ | ۲٪ | EUR/USD |
| ۲۰:۱ | ۵٪ | GBP/USD |
| ۲۵:۱ | ۴٪ | USD/JPY |
| ۳۳:۱ | ۳٪ | EUR/AUD |
نحوه محاسبه لوریج:
لوریج= ۱ ÷ مارجین موردنیاز
برای مثال اگر مارجین مورد نیاز ۲٪ باشد، لوریج به این صورت محاسبه می‌شود:
۲٪ ÷ ۱ = ۵۰
لوریج ۵۰ است که به نسبت ۵۰:۱ بیان می‌شود.
فرمول زیر نحوه محاسبه مارجین موردنیاز بر اساس نسبت اهرم آورده شده است:
مارجین مورد نیاز = ۱ ÷ نسبت لوریج
برای مثال اگر نسبت لوریج ۱۰۰:۱ باشد، مارجین مورد نیاز به این صورت محاسبه می‌شود:
۱۰۰ ÷ ۱ = ۰.۰۱
مارجین مورد نیاز ۰.۰۱ یا ۱٪ است.
همان‌طور که می‌بینید مارجین و لوریج با یکدیگر رابطه عکس دارند.
البته هردوی آن‌ها به یک مفهوم اشاره دارند اما فقط از یک زاویه کمی متفاوت.
هنگامی که یک معامله‌گر پوزیشنی را باز می‌کند، ملزم است که بخشی از مقدار آن پوزیشن را به عنوان گرو قرار دهد. در این حالت گفته می‌شود که تریدر از لوریج استفاده می‌کند.
این مقدار که به عنوان وثیقه قرار می‌گیرد، بر حسب درصد بیان می‌شود و به عنوان مارجین مورد نیاز شناخته می‌شود.
برای مثال ۲٪ از حجم یک پوزیشن ۱۰۰ هزار دلاری برابر با ۲۰۰۰ دلار خواهد بود.
بنابراین ۲۰۰۰ دلار مارجین مورد نیاز برای باز کردن این پوزیشن نیاز است.
از آن‌جایی که قادر هستید یک پوزیشن با حجم ۱۰۰ هزار دلار را تنها با ۲۰۰۰ دلار معامله کنید، نسبت لوریج شما ۵۰:۱ است.
مارجین فارکس و مارجین اوراق بهادار
مارجین فارکس و مارجین اوراق بهادار دو مورد کاملا متفاوت هستند و درک تفاوت آن دو حائز اهمیت است.
در دنیای اوراق بهادار، مارجین پولی است که به عنوان پیش‌پرداخت (معمولا تا ۵۰ درصد قیمت خرید) برای خرید و مالکیت سهام، اوراق قرضه یا صندوق‌های سرمایه‌گذاری قابل معامله “ETF” قرض می‌گیرید.
اغلب این عمل “خرید با مارجین” نامیده می‌شود.
بنابراین اگر با مارجین بر روی سهام معامله کنید، برای خرید سهام از کارگزار سهام خود پول قرض می‌گیرید. (به معنای گرفتن وام از شرکت کارگزاری)
در بازار فارکس، مارجین مقدار پولی است که باید هنگام باز کردن پوزیشن واریز کنید و آن را در پلتفرم معاملاتی خود نگه دارید.
مارجین را می‌توان به عنوان وثیقه یا سپرده در نظر گرفت که برای اطمینان از اینکه هر یک از طرفین (خریدار و فروشنده) به تعهدات خود در قرارداد عمل می‌کنند، استفاده می‌شود.
برخلاف مارجین در معاملات سهام، مارجین در معاملات فارکس پول قرض گرفته شده نیست.
هنگام معامله در بازار فارکس، درواقع چیزی خرید و فروش نمی‌شود، فقط توافق (یا قرارداد) خرید و فروش مبادله می‌شود؛ بنابراین نیازی به قرض گرفتن نیست.
اصطلاح مارجین در چندین بازار مالی استفاده می‌شود. با این حال، نحوه استفاده از مارجین در معاملات اوراق بهادار، متفاوت از مارجین در معاملات فارکس و مارجین در بازار ارزهای دیجیتال است و قبل از معامله در یک بروکر فارکس و سایر بازارهای مالی درک تفاوت این دو ضروری است.
