ویتالیک بوترین، یکی از بنیانگذاران اتریوم، راه حل احتمالی را برای آنچه که او به عنوان “بزرگترین چالش باقی مانده” در اتریوم توصیف می‌کند، به اشتراک گذاشته است.
در یک پست وبلاگ در 20 ژانویه، بوترین نیاز به ارائه راه حلی برای حفظ حریم خصوصی را تایید کرد زیرا به طور پیش فرض، تمام اطلاعاتی که روی یک “بلاک چین عمومی” می‌رود نیز عمومی است.
او سپس به مفهوم «آدرس‌های مخفی» رسید که به گفته او می‌تواند به طور بالقوه تراکنش‌های همتا به همتا، انتقال‌های توکن غیرقابل تعویض (NFT) و ثبت‌نام‌های سرویس نام اتریوم (ENS) را ناشناس کند و از کاربران محافظت نماید.
در پست وبلاگ، بوترین توضیح داد که چگونه می‌توان تراکنش‌های زنجیره‌ای را بین دو طرف با ناشناس انجام داد.
در مرحله اول، کاربری که به دنبال دریافت دارایی است، یک “کلید خرج کردن” ایجاد کرده و نگه می‌دارد که سپس برای ایجاد یک متا آدرس مخفیانه استفاده میشود. این آدرس که می‌تواند در ENS ثبت شود سپس به فرستنده ارسال میشود که می‌تواند یک محاسبات رمزنگاری بر روی آدرس متا انجام دهد تا یک آدرس مخفی که متعلق به گیرنده است ایجاد کند. سپس فرستنده می‌تواند دارایی‌ها را به آدرس مخفی گیرنده منتقل کند، علاوه بر انتشار یک کلید موقت برای تأیید اینکه آدرس مخفیانه متعلق به گیرنده است. اثر این امر این است که یک آدرس مخفی جدید برای هر تراکنش جدید ایجاد میشود.
بوترین اشاره کرد که “تبادل کلید دیفی-هلمن (Diffie-Hellman)” علاوه بر “مکانیسم کور کردن کلید” باید اجرا شود تا اطمینان حاصل شود که پیوند بین آدرس مخفیانه و متا آدرس کاربر قابل مشاهده نیست.
بنیانگذار اتریوم اضافه کرد که ZK-SNARKs یک فناوری ضد رمزنگاری با ویژگی‌های داخلی می‌تواند وجوه را برای پرداخت هزینه‌های تراکنش منتقل کند. با این حال او تاکید کرد که این ممکن است منجر به مشکلات خاص خود شود (حداقل برای کوتاه مدت) و اظهار داشت: “این هزینه گازبهای زیادی دارد، صدها هزار گازبها اضافی فقط برای یک بار انتقال.”
آدرس‌های Stealth مدت‌هاست که به عنوان راه‌حلی برای رسیدگی به مسائل مربوط به حریم خصوصی زنجیره‌ای معرفی شده‌اند که از اوایل سال 2014 روی آنها کار شده است. با این حال راه‌حل‌های بسیار کمی تا کنون به بازار ارائه شده‌اند.
همچنین این اولین باری نیست که بوترین درباره مفهوم آدرس‌های مخفیانه در اتریوم صحبت می‌کند. در ماه آگوست، او آدرس‌های مخفیانه را «رویکرد فناوری ابتدایی» برای انتقال ناشناس مالکیت توکن‌های ERC-721 – که به‌عنوان NFT شناخته میشود، نامید.
ویتالیک همچنین توضیح داد که مفهوم آدرس مخفی ارائه شده حریم خصوصی متفاوتی را با آنچه در حال حاضر اداره کنترل دارایی های خارجی ایالات متحده (OFAC) تحت تحریم Tornado Cash قرار می‌دهد، ارائه می‌کند:
Tornado Cash می‌تواند نقل و انتقالات دارایی‌های قابل تعویض اصلی مانند ETH یا ERC20های اصلی را پنهان کند، اما در افزودن حریم خصوصی به انتقال ERC20های مبهم بسیار ضعیف است و به هیچ وجه نمی‌تواند حریم خصوصی را به نقل و انتقالات NFT اضافه کند.
بوترین به پروژه‌های Web3 که در حال توسعه راه حل هستند، توصیه‌هایی نیز ارائه کرد:
آدرس‌های مخفیانه اصلی امروزه می‌توانند به سرعت پیاده‌سازی شوند و می‌توانند تقویت قابل توجهی برای حفظ حریم خصوصی کاربر در اتریوم باشند. آنها برای حمایت، نیاز به کمی کار روی کیف پول‌ها خواهند داشت. با این حال، نظر من این است که کیف پول‌ها باید به‌دلیل دیگر دلایل مرتبط با حریم خصوصی، به سمت یک مدل بومی‌تر چند آدرسی حرکت کنند.
بوترین پیشنهاد کرد که آدرس‌های مخفی ممکن است «نگرانی‌های قابلیت استفاده طولانی‌مدت» مانند مسائل بازیابی اجتماعی را ایجاد کنند. با این حال، او مطمئن است که مشکلات می‌توانند به‌درستی به موقع برطرف شوند.
نظرات کاربران