گزارش اخیر کامارون مکنیر برای Make It از CNBC به برداشتهای متفاوت نسلهای آمریکایی از خوشبختی مالی میپردازد، همانطور که در نظرسنجی اخیر Empower نیز به این موضوع پرداخته شده است. این گزارش نشان میدهد در حالی که بخش قابلتوجهی از آمریکاییها ثروت را به شادی ربط میدهند، اما ارزش مادی واقعی برای کسب این احساس در گروههای سنی مختلف متفاوت است.
گزارش CNBC به این اشاره دارد که آمریکاییها به طور متوسط دارایی خالص حدود ۱/۲ میلیون دلار را بهعنوان دروازه ورود به خوشبختی میدانند. با این حال، این میانگین، تفاوتهای نسلی قابلتوجه را پنهان نمیکند. برای مثال، نسل قرن بیست و یکم، قیمت شادی خود را تقریباً ۱/۷ میلیون دلار میداند که به طور قابلتوجهی بالاتر از نسل Xers (کسانی که بین دهه ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ متولد شدند) و نسل بعد از جنگ جهانی دوم است که دارایی خالص ایدهآل خود را برای خوشبختی به ترتیب ۱/۲ میلیون دلار و کمی کمتر از ۱ میلیون دلار تخمین میزنند. در تضادی قابلتوجه، بزرگسالان نسل زد (افرادی که تقریباً بین سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۰ متولد شدهاند) احساس میکنند دارایی خالص حدود ۴۸۷ هزار دلار برای رفاه مالی آنها کافی است.
گزارش CNBC بیشتر به بررسی درآمد سالانهای میپردازد که هر نسل معتقد است برای آنها خوشبختی میآورد. نسل قرن بیست و یکم با حقوق سالانه مورد نظر ۵۲۵،۹۴۷ دلار در صدر جدول قرار دارند، رقمی که بسیار فراتر از انتظارات سایر نسلهاست. دستمزد ایدهآل پیشبینی شده در نسل زد حدود ۱۲۸,۰۸۴ دلار است، در حالی که برای نسل Xers و نسل بعد از جنگ جهانی دوم، درآمد ایدهآل به ترتیب حدود ۱۳۰،۳۴۴ و ۱۲۴،۱۶۵ دلار است. متوسط درآمدی که برای کاهش استرس ضروری تلقی میشود، ۹۵ هزار دلار میباشد که یک جهش قابلتوجه از میانگین حقوق فعلی ۶۵ هزار دلاری است.
CNBC اشاره میکند که مفهوم شادی مالی فراتر از حقوق یا دارایی خالص بالاست. برای اکثریت آمریکاییها، پرداخت بهموقع و کامل همه صورت حسابها، تعریف واقعی خوشبختی است. علاوه بر این، نداشتن بدهی و لذت بردن از تجملات کوچک روزانه نیز در معیارهای رضایت مالی آنها رتبه بالایی دارد.
در ماه می، مجله BBC Science Focus مقالهای را منتشر کرد و این باور قدیمی که «با پول نمیتوان خوشبختی خرید» را به چالش کشید. این مقاله تغییر در دیدگاههای علوم اجتماعی را مطرح و اظهار میکند که برخلاف باورهای گذشته، همبستگی رو به رشدی بین ثروت و خوشبختی وجود دارد.
این مقاله به مطالعه سال ۲۰۲۰ اشاره دارد که دادههای دفتر آمار ملی و شاخص سیاره شاد را تجزیه و تحلیل میکند. کارشناسان در این مقاله به این نتیجه رسیدهاند که متوسط شهروندان بریتانیا برای داشتن یک زندگی شاد به حداقل درآمد ۳۳،۸۶۴ پوند نیاز دارند. با این حال، مهم است که به عبارت «حداقل» در این رقم توجه شود.
Science Focus توضیح میدهد که این روند تنها مربوط به مادیگرایی نیست، بلکه با وضعیت فعلی «نابرابری رفاهی» نیز ارتباط دارد. افراد ثروتمند اغلب از سلامت بهتری برخوردار هستند که به نوبه خود بر شادی آنها تأثیر میگذارد.
یک جنبه مهم از خوشبختی، همانطور که در این مقاله مورد بحث قرار گرفته، ثروت نسبی است. مردم زمانی احساس شادی بیشتری میکنند که سطح زندگی آنها با همسالانشان مطابقت داشته باشد یا از آنها بهتر باشد. این پدیده که بهعنوان «محرومیت نسبی» شناخته میشود، بدون در نظر گرفتن ثروت مطلق، بر احساس رفاه ما تأثیر میگذارد.
این امر میتواند توضیح دهد که چرا افزایش درآمد جهانی منجر به افزایش متناسب شادی مردم به طور متوسط نشده است.
این مقاله همچنین به نقش مالیات در کاهش اثرات محرومیت نسبی میپردازد. همچنین اشاره میکند که کشورهای اسکاندیناوی با مالیات بالا اغلب در نظرسنجیهای جهانی میزان شادی رتبه بالایی دارند.
با این حال، جنبههای منفی و احتمالی ثروت بالا نیز برجسته شده است. مطالعات نشان داده که فرزندان والدین ثروتمند ممکن است با خطرات بیشتری در زمینه سلامت روان روبرو شوند. علاوه بر این، ثروت میتواند منجر به کاهش رفتارهای اخلاقی و همدلی شود، زیرا افراد مرفه ممکن است کمتر به مشکلات دیگران توجه کنند.
در مقابل، افراد با درآمد پایینتر تمایل دارند همدلتر و مهربانتر باشند که نشاندهنده مزیت احتمالی ثروت کمتر در جهان است.
نظرات کاربران