دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب آمریکا، با انتخاب مارکو روبیو، سناتور جمهوری‌خواه به عنوان وزیر امور خارجه، چشم‌انداز جدیدی را در سیاست خارجی آمریکا ترسیم کرده است. این انتخاب که می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر بازار جهانی نفت داشته باشد، با واکنش‌های متفاوتی از سوی تحلیلگران روبرو شده است.
روبیو که سابقه طولانی در کمیته روابط خارجی سنا دارد، همواره به عنوان یکی از منتقدان جدی سیاست‌های ایران، چین و ونزوئلا شناخته شده است. والدین او که از مهاجران کوبایی هستند، زمینه‌ساز دیدگاه‌های سختگیرانه او نسبت به دولت‌های سوسیالیستی از جمله دولت نیکلاس مادورو در ونزوئلا بوده است.
باب مک‌نالی، رئیس رپیدان انرژی و مشاور سابق انرژی جورج دبلیو بوش، معتقد است روبیو سابقه‌ای پایدار در مخالفت با ایران، ونزوئلا و چین دارد. به گفته او، روبیو با جدیت برنامه‌های ترامپ برای اعمال فشار بر صادرات نفت خام ایران را پیگیری خواهد کرد، به ویژه در شرایطی که بخش عمده این صادرات به چین اختصاص یافته است.
در دوره ریاست جمهوری بایدن، صادرات نفت ایران افزایش یافته است. تحلیلگران این افزایش را به اجرای کمتر سختگیرانه تحریم‌ها، موفقیت ایران در دور زدن آنها و تبدیل شدن چین به خریدار اصلی نفت ایران نسبت می‌دهند.
با این حال، کوین بوک، تحلیلگر سیاست انرژی در ClearView Energy Partners هشدار می‌دهد که اعمال تحریم‌های سخت‌تر می‌تواند واکنش چین را به دنبال داشته باشد. این واکنش می‌تواند شامل کاهش نقش دلار در معاملات نفتی باشد، موضوعی که خود ترامپ نیز در سخنرانی سپتامبر خود در باشگاه اقتصادی نیویورک به آن اشاره کرده بود.
در مورد ونزوئلا نیز، کارشناسان معتقدند انتصاب روبیو به معنای کاهش احتمال بهبود روابط بین آمریکا و ونزوئلاست. خوزه کاردناس، مشاور سابق سیاست آمریکای لاتین در دوره بوش، می‌گوید اولویت دولت ترامپ بازنگری در مجوزهای نفتی خواهد بود که به شرکت‌های نفتی آمریکایی و خارجی اجازه همکاری با دولت مادورو را می‌دهد.
از سال ۲۰۲۲، دولت بایدن مجوزهایی را به برخی شرکای خارجی و مشتریان شرکت نفتی دولتی ونزوئلا (PDVSA) از جمله شورون، رپسول، انی و ریلاینس اینداستریز صادر کرده که به آنها اجازه تحویل نفت به آمریکا، اروپا و هند را می‌دهد. این سیاست باعث شده صادرات نفت ونزوئلا در ماه گذشته به ۹۵۰,۰۰۰ بشکه در روز، بالاترین میزان در چهار سال اخیر برسد.
با این حال، تحلیلگران هشدار می‌دهند که اعمال تحریم‌های سخت‌تر می‌تواند ونزوئلا را که قبلاً اتحادهای استراتژیک از جمله با ایران برای تخصیص نفت خود ایجاد کرده، به تحریم هدف ترامپ برای بازگرداندن مهاجران غیرقانونی ترغیب کند. این موضوع نشان می‌دهد که حتی روبیو نیز در اعمال سیاست‌های سختگیرانه با محدودیت‌هایی روبرو خواهد بود.
نظرات کاربران